19/04/2016. DE PROFUNDIS
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Αφορμή για την συγγραφή αυτού του κειμένου στάθηκε η Γενική Συνέλευση του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας την Τετάρτη 13 Απριλίου 2016.
Η Γ.Σ. αυτή χαρακτηρίσθηκε από την πλήρη σχεδόν απουσία των μελών του Ι.Σ.Μ., αφού σε σύνολο 910 μελών του Συλλόγου μας παρευρέθηκαν μόλις 20 μέλη μεταξύ των οποίων και τέσσερις προηγούμενοι πρόεδροι, οι κοι Πουλτσίδης Αναστάσιος, Ζαρκάδας Νικόλαος, Μαυρογιάννης Λεωνίδας και Δραμητινός Μάνθος. Οποία απαξίωση και προσβολή προς το κοινό μας σπίτι, τον Ιατρικό Σύλλογο, από τα μέλη του… Επειδή δεν συνηθίζω να μασάω τα λόγια μου ή να υπολογίζω το λεγόμενο πολιτικό κόστος που κατέστρεψε την χώρα μας διαχρονικά, αποφάσισα να απευθυνθώ σε σας με μία επιστολή «εκ βαθέων» (de profundis), όχι μόνο με τον τίτλο του προέδρου, αλλά και του απλού μέλους του Συλλόγου, προκειμένου να μοιραστώ μαζί σας απόψεις και σκέψεις μου στο θέμα διαχείρισης των κοινών στον Σύλλογό μας.
Κατ΄ αρχάς πιστεύω, διαχρονικά, ότι σε μία καλώς εννοούμενη Δημοκρατία, η εκάστοτε εξουσία πρέπει να υφίσταται την τεκμηριωμένη κριτική από τους εκλέκτορές της, αλλά και ότι η εκλεγμένη εξουσία έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να ασκεί κριτική στους εκλέκτορές της.
Επίσης θέλω να ξεκαθαρίσω ότι προσωπικά δεν αναζητώ ρόλους και θέσεις εξουσίας για να υπάρξω και ούτε προσπαθώ να καταξιωθώ μέσω της ενασχόλησής μου με τα κοινά, διότι έχω και άλλα πράγματα σοβαρά να κάνω στη ζωή μου, όπως είναι η επαγγελματική μου ασχολία, η οικογένειά μου, τα προσωπικά μου ενδιαφέροντα και τα χόμπυ, όπως φαντάζομαι όλοι έχουν. Η ενασχόλησή μου επομένως με τα κοινά γίνεται εις βάρος όλων αυτών, αλλά αυτό είναι μία προσωπική μου επιλογή. Είναι επίσης γνωστό ότι στις πρόσφατες εκλογές για τον Ι.Σ.Μ. μην έχοντας καμία κομματική ή συντεχνιακή αναφορά, ανέλαβα την υποχρέωση, μετά από παρότρυνση αρκετών συναδέλφων, να συγκροτήσω ψηφοδέλτιο προκειμένου να μην υπάρξει κενό και εξευτελισμός του Συλλόγου, αφού οι τελευταίες εκλογές αναβλήθηκαν, λόγω μη ύπαρξης υποψηφίων. Είναι αυτονόητο λοιπόν ότι δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ με τα κοινά του Συλλόγου μας εκείνη την περίοδο και αναγκάσθηκα να συμμετάσχω προκειμένου να βρεθεί αξιοπρεπής λύση για τον Σύλλογο και για όλους μας, αποκρούοντας τον κίνδυνο να τοποθετήσει διοικούσα επιτροπή το Πρωτοδικείο στον Σύλλογό μας, όπως διαφαινόταν από τις εξελίξεις. Επομένως η παρουσία όλων των συναδέλφων που συμμετείχαν στις τελευταίες εκλογές του Συλλόγου μας διέσωσε την αξιοπρέπειά μας, όπως είναι αντιληπτό από όλους. Επίσης απεχθάνομαι την ιδιότητα του «Συνδικαλιστή» και δεν καταδέχομαι να ταυτιστώ με όλα αυτά τα «νούμερα» που προσπαθούν να υπάρξουν μέσα από τον «συνδικαλισμό». Πάγια άποψή μου επίσης είναι ότι η διαχείριση των κοινών δεν πρέπει να είναι ‘ενός ανδρός (ή μιας γυναικός) αρχή’, αλλά να είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας και ότι η θέση του επικεφαλής πρέπει να διέπεται από την αρχή ότι είναι πρώτος μεταξύ ίσων.
Έχοντας αυτές τις απόψεις προσπάθησα με άλλους συναδέλφους να ερμηνεύσω αυτήν την προσβλητική για όλους μας απουσία στη Γενική Συνέλευση από όλα σχεδόν τα μέλη του (και δεν αναφέρομαι στην προσβολή μόνον προς τους παρόντες, αλλά και προς τον Σύλλογο ως θεσμό).
Το πρώτο που θα μπορούσε να δικαιολογήσει αυτήν την απουσία είναι η άποψη περί ανεπάρκειας του Διοικητικού Συμβουλίου να εκπροσωπήσει επαξίως τον Ι.Σ.Μ.
Το δεύτερο είναι τα μέλη μας να θεωρούν ότι το Δ.Σ. τα πράττει όλα σωστά και δεν είναι αναγκαία η παρουσία τους στην κορυφαία ετήσια Γ.Σ., όπως ήταν η τελευταία.
Το τρίτο είναι ότι επειδή όλοι έχουν βαρεθεί να συμμετέχουν σε συλλογικές διαδικασίες, και λόγω της γενικότερης απογοήτευσης και απαξίωσης που επικρατεί για τα κοινά, δεν αντέχουν τη συμμετοχή τους σε μία Γενική Συνέλευση.
Το τέταρτο είναι ότι υπήρχε πολύ σημαντικός ποδοσφαιρικός αγώνας την ώρα της Γενικής Συνέλευσης…
Το πέμπτο είναι ………..
Κες και κοι συνάδελφοι, ό,τι και να υπήρχε ως δικαιολογία, πλην κάποιων περιπτώσεων, κανένας δεν είναι δικαιολογημένος να απουσιάσει από την κορυφαία ετήσια οικονομο-απολογιστική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας.
Εάν κάποιος θεωρεί ότι το νυν Δ.Σ. του Συλλόγου είναι ανίκανο, θα έπρεπε να είναι εκεί και να ασκεί δριμεία κριτική, ενώ θα πρέπει να προετοιμάζεται για να συμμετάσχει στις επόμενες εκλογές του Συλλόγου.
Εάν κάποιος θεωρεί ότι όλα γίνονται ορθά από το Δ.Σ. θα έπρεπε να είναι εκεί και να παρακολουθεί από κοντά τη συζήτηση και με την παρουσία του να μην αφήνει κανένα περιθώρια στη νυν διοίκηση του Συλλόγου να αισθάνεται ότι δεν παρακολουθείται από κανέναν για τις πράξεις της. Το επόμενο βήμα για κάθε εξουσία που δεν υπόκειται σε έλεγχο και κριτική είναι να ‘καβαλήσει το καλάμι’ και να αυθαιρετεί, ιδίως εάν δεν έχει αυτοσυγκράτηση και αυτοέλεγχο. Και βέβαια αυτός που θα την πληρώσει στο τέλος είναι το απλό μέλος, λόγω της κακοδιοίκησης που θα υπάρξει, ο ιατρός που νομίζει, ως θυμωμένος που είναι από τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί, ότι δεν έχει μερίδιο ευθύνης στη ζημιά που θα γίνει από μία φαύλη και ανεξέλεγκτη διοίκηση που αποφασίζει γι’ αυτόν, χωρίς αυτόν. Και φυσικά ούτε η παρακολούθηση ποδοσφαιρικού αγώνα ή ο χαβαλές σε κάποιο καφενείο ή τσιπουράδικο είναι πιο σημαντικό από τη συμμετοχή του καθενός στην Γενική Συνέλευση του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας, του κοινού μας δηλαδή σπιτιού, αφιερώνοντας κάποιες προσωπικές ώρες σε αυτήν τη συνάντηση, όπως οφείλει. Είναι γνωστό ότι ο αναχωρητισμός που χαρακτήριζε κάποιους από τους πολίτες της Αρχαίας Αθήνας, χαρακτηριζόταν ως ιδιωτεία και όλοι αυτοί αντιμετωπίζονταν ως εχθροί της κοινωνίας και της Δημοκρατίας. Υπάρχουν και κάποιοι που δεν πιστεύουν στη Δημοκρατία και στην ελεύθερη έκφραση δημόσιου λόγου ως τρόπου αντιπαράθεσης και πιστεύουν σε αυταρχικά καθεστώτα. Προσωπικά έχω αποφασίσει εξ απαλών ονύχων να συνταχθώ με τη Δημοκρατία και όχι με την οχλοκρατία ή τη φαυλοκρατία, έχοντας την άποψη ότι όταν η Δημοκρατία ασθενεί χρειάζεται περισσότερη Δημοκρατία για να θεραπευθεί.
Παρόλα αυτά θέλω να γνωστοποιήσω σε όλους ότι θα επιμείνω να υπηρετώ μέχρι τέλους της θητείας μου τον θεσμικό ρόλο που μου ανατέθηκε, έχοντας πάντοτε ως απαράβατο κανόνα ότι τα πρόσωπα υπηρετούν τους θεσμούς και όχι οι θεσμοί τα πρόσωπα. Επίσης δεν θα αφήσω η απογοήτευση να με καθοδηγήσει για το επόμενο χρονικό διάστημα, έχοντας διαχρονικά την άποψη ότι όταν θα αναλάβω μία υποχρέωση θα την φέρω εις πέρας με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο. Η κάθε θητεία για μένα, εκτός από υποχρέωση, είναι πάντα και μαθητεία.
Ολοκληρώνοντας αυτήν την εκ βαθέων μου τοποθέτηση μου, που μπορεί να είναι ενοχλητική, υπερβολική ή λάθος για κάποιους, θα ήθελα να πω σε όλους αυτούς που διαχρονικά παραπονιούνται για το τι κάνει ο Ιατρικός Σύλλογος Μαγνησίας γι’ αυτούς, να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αναρωτηθούν τι κάνουν αυτοί για τον Ιατρικό Σύλλογο.
Πάντως στην τελευταία μας Γενική Συνέλευση φάνηκε ότι δεν κάνουν τίποτα, αφού προτίμησαν περί άλλων να τυρβάζουν, παρά να πράξουν το ελάχιστο χρέος τους που ήταν η παρουσία τους στην Γ.Σ. του Ι.Σ.Μ. Όποιος πιστεύει ότι ακολουθώντας μοναχική πορεία θα επιβιώσει μέσα σε αυτήν τη λαίλαπα των οδυνηρών για όλους μας αλλαγών, βρίσκεται το λιγότερο εκτός πραγματικότητας.
Σας εύχομαι ολόψυχα καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση.
Ευθύμιος Γ.Τσάμης
πρόεδρος Ι.Σ.Μ.