Βόλος, 29/01/2019

Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, η Περιφέρεια Θεσσαλίας, o Ιατρικός Σύλλογος Μαγνησίας και το Γενικό Νοσοκομείο Βόλου διοργανώνουν Ημερίδα με θέμα την παρουσίαση και συζήτηση των αποτελεσμάτων της επιδημιολογικής μελέτης θνησιμότητας και νοσηρότητας στο Νομό Μαγνησίας. Η Ημερίδα αυτή αποσκοπεί στην ενημέρωση των επαγγελματιών υγείας και των πολιτών της Μαγνησίας για την επιδημιολογία και πρόληψη των πιο σημαντικών προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της περιοχής.
 
Η Ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στις 6 Φεβρουαρίου 2019 στο Βόλο (Αμφιθέατρο «Κορδάτος», Κτιριακό συγκρότημα Παπαστράτου) και ώρα 6:00-9:00 μμ.
 
Δείτε το πρόγραμμα της Ημερίδας εδώ (αρχείο μορφής PDF)

Ὁ ὅρκος τοῦ Ἱπποκράτους εἶναι ὁ πρῶτος ἐπαγγελματικός κῶδιξ δεοντολογίας.  Εἶναι μία ἐπαγγελία, ἤτοι μία δημοσία δήλωσις τοῦ ἀσκοῦντος τήν ἰατρικήν, τήν ὁποίαν ἐγγυᾶται δι’ ὅρκου ὑποσχόμενος: (α) νά τιμᾶ «τόν διδάξαντα τήν τέχνην» ὡς ἴσον πρός τούς γονεῖς του, (β) νά «διατηρήσῃ τήν τέχνην του καί τόν βίον του ἁγνῶς καί ὁσίως ἐπ’ ὠφελείᾳ τῶν καμνόντων», (γ) νά μή δώσῃ φάρμακον θανάσιμον εἰς τόν αἰτοῦντα αὐτό, οὔτε νά συμβάλῃ εἰς τήν ἔκτρωσιν ἐγκύου, (δ) νά εἰσέρχεται εἰς τήν οἰκίαν τῶν καμνόντων ἐπ’ ὠφελείᾳ αὐτῶν, ἀπέχων «πάσης ἑκουσίας ἀδικίας, φθορᾶς καί ἀφροδισίων ἔργων», καί (ε) νά τηρήσῃ «ἄρρητα» ὅσα εἶδε καί ἤκουσε ὄχι μόνον κατά τήν ἄσκησιν τῆς τέχνης του ἀλλά καί ἐκτός αὐτῆς κατά τόν καθ’ ἡμέραν βίον του. 

Διά τοῦ ὅρκου ἐτέθησαν τά θεμέλια τῆς Ἰατρικῆς, δηλαδή ὁ σεβασμός πρός τήν «Τέχνην» καί τούς διδάξαντας αὐτήν καί ἡ ἄσκησίς της πρός ὄφελος τῶν ἀσθενῶν. Ὑπό τήν εὐρεῖαν του ἔννοιαν, ὁ σεβασμός πρός τήν «Τέχνην» περιλαμβάνει τήν πιστήν τήρησιν τῶν κανόνων της καί τήν ἐπιμέλειαν κατά τήν ἀπόκτησιν τῶν γνώσεων καί τήν ἐφαρμογήν των πρός ὄφελος τῶν καμνόντων. Χρονολογούμενος ἀπό τοῦ 4ου π.Χ. αἰῶνος, ὁ ὅρκος διακηρύσσει ὅτι ἡ ἄσκησις τῆς Ἰατρικῆς ἀφ’ ἑαυτῆς εἶναι προσφορά ἀγάπης πρός τόν ἄνθρωπον, εἶναι πρᾶξις ἀνταποδοτική, εἶναι ἡ ἐκπλήρωσις τοῦ χρυσοῦ κανόνος τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων: «πρᾶξε ὅ τι θά ἤθελες οἱ ἄλλοι νά πράξουν πρός χάριν σου», ἤ κατά τό γράμμα τοῦ Εὐαγγελίου: «ὅπως ἄν θέλετε ἵνα ποιῶσι ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως».

Ὁ ἰατρός ὁρκίζεται ὅτι εἶναι ὑπεύθυνος ἔναντι τοῦ ἀσθενοῦς του καί μόνον. Ἐξ αὐτοῦ τοῦ αἰσθήματος εὐθύνης πηγάζει ἡ ἐλευθερία του πρός ἐπιλογήν τῆς πλέον ἀποτελεσματικῆς θεραπείας καί αὐτήν ἐπαγγέλλεται. Συνεπῶς, τό ἐπάγγελμα τοῦ ἰατροῦ, δηλαδή ἡ δημοσία ἀγγελία τῆς ἐλευθέρας ἀσκήσεως τῆς Ἰατρικῆς Ἐπιστήμης (ἐκ τοῦ ἐπίσταμαι = γνωρίζω καλῶς) εἶναι κατ’ οὐσίαν μία διακήρυξις τῆς τηρήσεως τοῦ ὅρκου τοῦ Ἱπποκράτους.

Τήν ἄσκησιν τοῦ ἰατρικοῦ ἐπαγγέλματος ἐπεδίωξαν νά σφετερισθοῦν οἱ ὀρεγόμενοι τόν ἔλεγχον τῆς κοινωνίας, οἱ κρατοῦντες τά ἰνία τοῦ Κράτους, ἰδίᾳ μετά τήν διάδοσιν τῶν ἰδεῶν τῆς ἀναζητήσεως τοῦ κοινωνικοῦ ἀγαθοῦ, ὅπως τοῦ ἐθνικοῦ σοσιαλισμοῦ τῆς Γερμανίας καί τοῦ κομμουνισμοῦ τῆς Ρωσίας.

Ὡς «Κράτος» ὁρίζεται ἡ ἐκ τῆς ὀργανώσεως προκύπτουσα δύναμις τῆς Ἐξουσίας ἀσκουμένη ἐντός καθωρισμένων γεωγραφικῶν ὁρίων. Βάσει τοῦ ὁρισμοῦ τούτου, τά σημερινά ἐθνικά κράτη εἶναι συνέπεια τῶν ἰδεῶν τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως κατά τῆς Ἀπολυταρχίας, θυγατρός τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας. Εἰς τήν ἀρχαίαν Ἑλλάδα, ἀνεπτύχθησαν αἱ ἀνεξάρτητοι Πολιτεῖαι, (δηλαδή σύνολα πολιτῶν, ἤτοι κατοίκων τῶν πόλεων), καί ἐδόθησαν οἱ ὅροι «δεσπότης» καί «τύραννος» εἰς τούς ἄρχοντας τῶν μοναρχικῶν πολιτευμάτων. Ἡ ἀρχική σημασία τῆς λέξεως «κράτος» περιέχει τήν ἔννοιαν τῆς σκληρότητος καί κατ’ ἐπέκτασιν τῆς δυνάμεως, τῆς ἰσχύος, τῆς ἐπιβολῆς. Ὡς ἐκ τούτου δέν εἶναι παράδοξον ὅτι τό Κράτος καί ἡ ἀδελφή του Βία εἶχαν μητέρα τήν Στύγα, (ἐκ τοῦ στυγέω = μισῶ, ἀπεχθάνομαι, ἐξ οὗ αἱ λέξεις στυγερός, στυγνός), προσωποποίησις τῆς ὁποίας εἶναι ὁ ὁμώνυμος ὑποχθόνιος ποταμός τῶν Καλαβρύτων, τά ὕδατα τοῦ ὁποίου ἔρρεον εἰς τόν Ἅδην.

Εἰς τήν σύγχρονον Ἑλλάδα, τό Κράτος λέγεται μέν κατ’ ὄνομα «Δημοκρατία», κατ’ οὐσίαν ὅμως κρατεῖ ἡ ἀρχή ἑνός ἀνδρός, τοῦ πρωθυπουργοῦ, ἔχοντος τήν ἀπόλυτον ἐξουσίαν πάντων.  (Τοὐλάχιστον ἡ φράσις τοῦ Λουδουβίκου ΙΔ´ τῆς Γαλλίας «l’ etat chez moi», δηλαδή «ἐγώ εἶμαι τό κράτος», εἶναι εἰλικρινής). Αὐτό λοιπόν τό Κράτος, καλύπτον τήν στυγεράν ὄψιν του ὑπό τήν μορφήν τῆς Κοινωνικῆς Προνοίας, ἐπεχείρησε κατά καιρούς τήν ὑποδούλωσιν τῶν ἰατρῶν, δηλαδή τόν περιορισμόν τῆς ἐλευθερίας των νά ἐπιλέγουν τήν θεραπείαν ἐπ’ ὠφελείᾳ τῶν ἀσθενῶν καί κατά συνέπειαν τήν κατάλυσιν τοῦ Ὅρκου των.   

Ἡ πρώτη ἐνέργειά του ἐθεσπίσθη τό ἔτος 1955 διά τοῦ Νομοθετικοῦ Διατάγματος ὑπ’ἀριθμόν 3487/1955 ἐπί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Καραμανλῆ. Δι’ αὐτοῦ οἱ Ἕλληνες ἰατροί ὑπεχρεώθησαν εἰς θητείαν ὑπαίθρου. Βάσει τῶν ἰσχυουσῶν τότε διατάξεων, ἡ διάρκειά της ἦτο διετής καί πρό τῆς λήξεώς της, ὁ ἰατρός δέν εἶχε οὔτε τό δικαίωμα τῆς ἐλευθέρας ἀσκήσεως τοῦ ἐπαγγέλματός του, οὔτε τῆς λήψεως διαβατηρίου! Ἦτο μία ἐπί πλέον στρατιωτική θητεία ἀποκλειστικῶς καί μόνη διά τούς ἰατρούς. Αὐτή ἡ ἐπιβαλλομένη ὑπό τοῦ Κράτους ὑποχρέωσις τῶν ἰατρῶν, παρά τάς μεταμορφώσεις της, ἰσχύει μέχρι σήμερον. Κατ’ ἀντίφασιν πρός τάς διακηρύξεις του περί προασπίσεως τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου, τό Κράτος στερεῖ τό δικαίωμα τοῦ ἰατροῦ ν’ ἀρνηθῆ τήν θητείαν ὑπαίθρου.      
 
Ἡ δευτέρα ἐνέργεια πρός ὑποδούλωσιν τῶν ἰατρῶν συνέβη ἐπί κυβερνήσεως Ἀνδρέα Παπανδρέου διά τῆς δημιουργίας τοῦ Ἐθνικοῦ Συστήματος Ὑγείας. Κατ’ οὐσίαν πρόκειται περί τῆς κρατικοποιήσεως τῶν νοσοκομείων καί τῆς θεσπίσεως τοῦ ἰατροῦ ὡς ὑπαλλήλου τοῦ Κράτους, δηλαδή δημοσίου ὑπαλλήλου. Μέχρι τότε τά Νοσοκομεῖα ἦσαν εἴτε ἀνεξάρτητοι ὀργανισμοί νομικῶν προσώπων ἰδιωτικοῦ δικαίου, εἴτε ὀργανισμοί τῶν δήμων διοικούμενοι ὑπό συμβουλίων δημωτῶν. Τά πλεῖστα ἐξ αὐτῶν εἶχον ἱδρυθῆ διά δωρεῶν. Τό ἡμέτερον «Ἀχιλλοπούλειον», ἱδρυθέν ἐν ἔτει 1903 διά δωρεᾶς τῶν ἐμπόρων Κωνσταντίνου καί Νικολάου Ἀχιλλοπούλου ἐκ Τσαγκαράδας, ἦτο τό δεύτερον εἰς μέγεθος νοσοκομεῖον τῆς Ἑλλάδος μετά τόν «Εὐαγγελισμόν» τῶν Ἀθηνῶν, ἔχον τότε 28 κλίνας.  Οἱ ἰατροί, οἱ ἀσκοῦντες τό ἐλεύθερον ἐπάγγελμα εἰς τόν νομόν, προσέφερον τάς ὑπηρεσίας των εἰς τά νοσοκομεῖα ἐπί συμβάσει.  Κατά τό ἔτος 1983, διά τοῦ νόμου ὑπ’ ἀριθμόν 1397/1983 τά νοσοκομεῖα ἀπώλεσαν τήν ἀνεξαρτησίαν των, μετατραπέντα ὑποχρεωτικῶς εἰς κρατικούς ὀργανισμούς τήν ἐποπτείαν τῶν ὁποίων ἀνέλαβεν ὁ ὑπουργός ὑγείας, ὅσοι δέ τῶν ἰατρῶν ἐπέλεξαν νά τά ἐπανδρώσουν διωρίσθησαν ὡς μόνιμοι δημόσιοι ὑπάλληλοι πλήρους καί ἀποκλειστικῆς ἀπασχολήσεως. Προηγήθη μία ἐκστρατεία κατασυκοφαντήσεως τῶν ἰατρῶν ὑπό τοῦ Κράτους, οἱ ὑπουργοί τοῦ ὁποίου καί οἱ περί αὐτούς κόλακες τούς ἀπεκάλουν φοροφυγάδας, ἐκμεταλλευτάς τῶν ἀσθενῶν, κερδοσκόπους καί τά τοιαῦτα. Ὅσοι ὅμως ἐκ τῶν ἰατρῶν ἐνετάχθησαν εἰς τό κρατικόν σύστημα, μετεβλήθησαν αὐτομάτως εἰς ἁγνούς καί ἐντίμους. Εἰς ἀνταπόδοσιν τῆς ἐντάξεώς των, ἀπέκτησαν τήν ἀπόλυτον ἐμπιστοσύνην τοῦ Κράτους τεθέντες εἰς ἐπίπεδα ὑπεράνω πάσης ὑποψίας, αἱ πράξεις των ἐθεωροῦντο ἄσπιλοι, αἱ πιστοποιήσεις των ἀπελάμβανον κύρους καί διά τ’ ἀνομήματά των τό Κράτος ἔκλεινε ὀφθαλμούς καί ὦτα. Ἕκτοτε, ὅσοι ἐκ τῶν ἰατρῶν ἐπιθυμοῦν ν’ ἀκολουθήσουν νοσοκομειακήν σταδιοδρομίαν πρέπει ν’ ἀποτάξουν τό ἐλεύθερον ἐπάγγελμα.  Ἡ διάκρισις τῶν ἰατρῶν εἰς ἐμπίστους τοῦ Κράτους «δημοσίους λειτουργούς» καί εἰς ἀσκοῦντας τό ἐλεύθερον ἐπάγγελμα φέροντας τό στίγμα τοῦ φοροφυγάδος καί κερδοσκόπου, ἰσχύει μέχρι σήμερον.

Ἡ τρίτη πρᾶξις πρός ὑποταγήν τῶν ἰατρῶν ἦλθε διά τῆς Ἐπιβολῆς τῆς Οἰκονομίας διά Πατάξεως τῶν Ὑπηρεσιῶν Ὑγείας (ΕΟΠΥΥ).  Τά γεγονότα εἶναι γνωστά: τό ἄπληστον Κράτος ἐχρεωκόπησε καί πρό τῆς ἐπικειμένης ἀποσυνθέσεώς του ἐκάλεσε τούς δανειστάς του πρός βοήθειαν. Ἐκεῖνοι, προασπίζοντες τά συμφέροντά των, ὑπέβαλον προτάσεις διά τήν ὀργάνωσίν του τήν ὁποίαν τό Κράτος ὤφειλε ἀφ’ ἑαυτοῦ νά εἶχε πραγματοποιήσει πρό πολλοῦ. Προσποιούμενον τήρησιν τῶν ὑποβληθεισῶν προτάσεων, ἤρχισε νά τρώγῃ τά τέκνα του, ὅπως ὁ πρόγονός του ὁ Κρόνος. Οἱ ἰατροί δέν ἔτυχαν ἐξαιρέσεως τῆς ἀδηφαγίας του. Κατά το ἔτος 2010, ἡ κυβέρνησις τοῦ Γεωργίου Παπανδρέου διά τοῦ νόμου ὑπ’ ἀριθμόν Ν.3892/2010 εἰσήγαγε τό καθεστώς, τό περιγραφέν εἰς τό μυθιστόρημα «1984» τοῦ George Orwell. Ἔκτοτε, ὁ ὀφθαλμός τοῦ «Μεγάλου Ἀδελφοῦ», ὅς τά πάνθ’ ὁρᾶ, εὑρίσκεται διά τῆς ἠλεκτρονικῆς συνταγογραφήσεως ἐντός τοῦ ἰατρείου, ἐπιτηρῶν τάς πράξεις τοῦ ἰατροῦ ὄχι πρός ὄφελος τῶν ἀσθενῶν, ὡς ἐπιβάλλεται ὑπό τοῦ Ὅρκου, ἀλλά πρός προστασίαν τῶν συμφερόντων τοῦ Κράτους.  Τό ἀπόρρητον τῆς διαγνώσεως, τά «ἄρρητα» κατά τήν διατύπωσιν τοῦ Ἱπποκράτους, κατηργήθη, ἡ ἐπιλογή τῆς θεραπείας καθορίζεται ὄχι βάσει τῶν ἀναγκῶν τοῦ ἀσθενοῦς, ἀλλά βάσει οἰκονομικῶν κριτηρίων. Κατά τό ἑπόμενον ἔτος, ὁ συσταθείς διά τοῦ νόμου Ν.3918/2011 ὀργανισμός παροχῆς ὑγιειονομικῶν ὑπηρεσιῶν μετά τήν ἐπιβολήν λῃστρικῶν συμβάσεων μετά τῶν ἰατρῶν, μιμούμενος τά Ὀθωμανικά ἤθη, ἁρπάζει κατά τό δοκοῦν τά περισσεύματα τῆς λῃστευθείσης ἀμοιβῆς των.

Τό τελευταῖον βῆμα πρός καθυπόταξιν τῶν ἰατρῶν ἐγένετο ἐπί τῆς παρούσης κυβερνήσεως, διά τῆς ἁλιεύσεως ἐκ τῆς λιμναζούσης λήθης ἄρθρων τοῦ νόμου 1397/1983 περί ΕΣΥ ἀναφερομένων εἰς τήν Πρωτοβάθμιον Φροντίδα Ὑγείας.  Ὁ τρόπος τοῦ σκέπτεσθαι τοῦ πρωθυπουργοῦ μετά τῶν ὑπουργῶν ὑγείας ἀντικατοπτρίζεται εἰς τό κάτωθι ἀπόσπασμα ἀπό τό «Μεγάλο μας Τσίρκο» τοῦ Ἰακώβου Καμπανέλλη:
- Ἰδού τό ἐρώτημα: νά ἔχουν πρωτοβάθμιον φροντίδα ὑγείας ἤ νά μήν ἔχουν;
- Ἀφοῦ δέν εἶχαν, γιατί νά ἔχουν;
- Θά τούς παρασύρουν αὐτοί πού ἔχουν...
- Ν’ ἀρκεσθοῦν εἰς αὐτά πού ἔχουν!
- Δέν εἶναι καί ὤριμοι γιά νά τήν ἔχουν!
- Θά εἶναι πρός ὄφελός τους νά μή τήν ἔχουν...
- Δέν ἐπιτρέπεται νά τήν ἔχουν!
- Ἄς ἀποφασίσωμε λοιπόν νά μήν τήν ἔχουν!
- Ἡ ἀπόφασις ἐλήφθη: ΝΑ ΜΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ!
- Καί ἄν ἐπιμένουν νά τήν ἔχουν;
- Καί ἄν τήν ἔχουν χωρίς νά τήν ἔχουν;
- Τί ἐννοεῖς ἔχουν χωρίς νά τήν ἔχουν;
- Εἶναι ἁπλό: ἐάν αὐτοί νομίζουν ὅτι τήν ἔχουν, ἀλλά κατ’οὐσίαν δέν τήν ἔχουν! Δηλαδή, αὐτοί θά χαίρονται νομίζοντας ὅτι τήν ἔχουν καί ἐμεῖς θά γνωρίζομε ὅτι δέν τήν ἔχουν!
- ...Ἔτσι θά ἔχουν χωρίς νά ἔχουν καί δέν θά ἔχουν, ἐνῶ θά νομίζουν ὅτι ἔχουν!       
  
Κατόπιν τούτων, εἰς τά ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά τοῦ Κράτους, τήν σκληρότητα, τήν άπληστίαν, τήν δολιότητα, προσετέθη ἡ ἀναίδεια, ἡ ἀλαζονία καί τό θράσος μετά τήν πρόσκλησίν του πρός τούς ἰατρούς πρός ἐπάνδρωσιν τῆς Πρωτοβαθμίου Φροντίδος Ὑγείας.

Ἡ σύνταξις τῶν ἰατρῶν εἰς τό πλευρόν τοῦ Συλλόγου πρός προάσπισιν τῶν ἀρχῶν τοῦ Ὅρκου τοῦ Ἱπποκράτους, ἔστω ὡς ἀπάντησις εἰς τήν πρόσκλησιν τοῦ Κράτους.
 

Κωνσταντίνος Αναγνώστου
Ιατρός
Μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας

 

 
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

Μετά την ολοκλήρωση των εκλογών του Ι.Σ.Μ. την 21η Οκτωβρίου 2018 και την συγκρότηση σε σώμα του νέου Δ.Σ. την 4η Δεκεμβρίου 2018, αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω και να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις και απόψεις μου για την απελθούσα και την επερχόμενη θητεία μου στην τιμητική θέση του προέδρου του Ι.Σ.Μ.

Η θητεία μου ως προέδρου του Ι.Σ.Μ. το χρονικό διάστημα 2014-2018 ήταν μία δύσκολη, αλλά συναρπαστική περίοδος, καθώς αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα  στα θέματα Δημόσιας Υγείας, στην ορθή παροχή υγείας στους ασθενείς και στα θέματα του ιατρικού κλάδου.

Θεωρώ ότι η παρουσία του Ι.Σ.Μ. ήταν ισχυρή, αξιόπιστη, διεκδικητική και επιστημονικά και συντεχνιακά αντικειμενική, με δεδομένο ότι επιτύχαμε την ανεξάρτητη από κόμματα και άλλα συμφέροντα δημόσια παρουσία μας. Με αυτήν την παρουσία μας κερδίσαμε τον σεβασμό και την εκτίμηση της κοινωνίας, αλλά και του ιατρικού κλάδου, σε τοπικό αλλά και σε πανελλήνιο επίπεδο, όπως το εισπράττουμε από αντιδράσεις φορέων και προσώπων.  Αυτό πιστεύω είναι σημαντικό επίτευγμα και έθεσε τις βάσεις για την επόμενη περίοδο 2018-2022 προκειμένου να βελτιώσουμε ακόμη περισσότερο την εικόνα του Συλλόγου μας. Θεωρώ λοιπόν ότι ο μεγάλος στόχος επιτεύχθηκε σε συνδυασμό και με την καλύτερη οργάνωση στην λειτουργία του Ι.Σ.Μ.

Φυσικά, αυτό επιτεύχθηκε διότι καταφέραμε σε σημαντικό βαθμό να ξεπεράσουμε ως Ι.Σ.Μ. τεχνητούς διαχωρισμούς που διασπούν και ταλαιπωρούν τον κλάδο μας διαχρονικά με ευθύνη των εκάστοτε κυβερνώντων αλλά και δική μας, αφού δεν έχει εμπεδωθεί ακόμη δυστυχώς η νοοτροπία συλλογικής παρουσίας του κλάδου μας σε τοπικό αλλά και σε Πανελλήνιο επίπεδο. Ως Σύλλογος είμαστε από τους λίγους Ιατρικούς Συλλόγους που κατάφεραν να ξεπεράσουν τους τεχνητούς αυτούς διαχωρισμούς που μας κάνουν ευάλωτους στην εξουσία των εκάστοτε κυβερνώντων.

Είναι αλήθεια όμως ότι υπάρχει ακόμη μεγάλη πορεία να διανύσουμε ως Σύλλογος και ως συνολικός ιατρικός κλάδος στο επίπεδο του κεντρικού συνδικαλιστικού μας οργάνου που είναι ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος. Μετά τις απανωτές ήττες που υποστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια, όπως τις κατέγραψα στην επιστολή που απέστειλα στον πρόεδρο αλλά και σε όλους τους εκλέκτορες του Π.Ι.Σ. τον Νοέμβριο του 2017, προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι τα δεδομένα αλλάζουν προς το καλύτερο και το επόμενο χρονικό διάστημα η εκπροσώπησή μας σε συλλογικό επίπεδο θα βελτιωθεί και θα είναι η αρμόζουσα στο κύρος και στην αξιοπρέπεια του κλάδου μας. Θέλω να πιστεύω ότι σε αυτό συνέβαλε και ο Ι.Σ.Μ. με την παρουσία, τις προτάσεις και τον κριτικό του λόγο στο κεντρικό συνδικαλιστικό μας όργανα. Είναι αυτονόητο ότι με αυτόν τον τρόπο θα συνεχίσουμε και το επόμενο χρονικό διάστημα, προκειμένου να αισθανθούμε όλοι ότι ο ιατρικός κλάδος δεν είναι άθυρμα στις μεθοδεύσεις και στα παιχνίδια της εκάστοτε κεντρικής εξουσίας που πλήττουν τα δικαιώματα, το κύρος και την αξιοπρέπειά μας .

Και αυτό διότι είμαστε ανεξάρτητοι, δεν έχουμε καμία δέσμευση και δουλεία και δεν προσβλέπουμε σε θέσεις και ρόλους ως αποτέλεσμα συνδικαλιστικών και πολιτικών συναλλαγών, όπως αποδείξαμε όλο αυτό το διάστημα.

Τελικός σκοπός μας είναι να περιορισθεί το δυσάρεστο φαινόμενο του αναχωρητισμού και της μη συμμετοχής των ιατρών στα κοινά και να δημιουργηθεί η αίσθηση στα μέλη μας ότι ο Ιατρικός Σύλλογος και ο Π.Ι.Σ. είναι το κοινό μας σπίτι που υπερασπίζονται τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια του ιατρικού κλάδου με σοβαρό και αποτελεσματικό τρόπο.

Είναι ενθαρρυντικό ότι στις πρόσφατες εκλογές του Συλλόγου μας υπήρξε αύξηση στην συμμετοχή των μελών μας στην εκλογική διαδικασία. Συγκεκριμένα από 291 ψηφίσαντες το 2014, η συμμετοχή αυξήθηκε σε 333 ψηφίσαντες το 2018 σε σύνολο βέβαια εγγεγραμμένων στον Ι.Σ.Μ. 900 περίπου μελών , δηλαδή ποσοστό συμμετοχής 37% περίπου, που είναι παρόμοιο με την συμμετοχή των ιατρών στις εκλογές των Ιατρικών Συλλόγων σε πανελλήνιο επίπεδο.

Επίσης ανανεώθηκε το Δ.Σ. και τα άλλα όργανα του Ι.Σ.Μ. με νέα πρόσωπα κατά 55% περίπου. Αυτό αποδεικνύει μία θετική αλλαγή στην διάθεση συμμετοχής των μελών μας στα κοινά του Συλλόγου μας, που όμως βρίσκεται ακόμη μακριά από τον επιθυμητό στόχο. Είναι επομένως υποχρέωσή μας στην επόμενη θητεία μας να εμπνεύσουμε και να πείσουμε  ακόμη περισσότερο τα μέλη του Ι.Σ.Μ. ότι η λύση για την αντιμετώπιση των τεράστιων προβλημάτων που έχουμε ως ιατρικός κλάδος δεν είναι ο αναχωρητισμός και η απαξίωση, αλλά αντίθετα είναι η ενεργός συμμετοχή όλων των μελών στις συλλογικές διαδικασίες.

Στη επόμενη θητεία μας (2018-2022) θα προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε ακόμη περισσότερο την λειτουργία του Ι.Σ.Μ., να αυξήσουμε την εξωστρέφειά του και  την παρουσία του στην κοινωνία για όλα τα σημαντικά θέματα της Δημόσιας Υγείας, συγκρουόμενοι όποτε χρειασθεί με όποιον την βλάπτει, να επιτύχουμε σε μεγαλύτερο βαθμό την προάσπιση των καλώς εννοούμενων συντεχνιακών μας δικαιωμάτων σε τοπικό και σε κεντρικό επίπεδο, να προάγουμε την ενημέρωση της κοινής γνώμης για θέματα υγείας, με προοπτική να ισχυροποιήσουμε ακόμη περισσότερο τον θεσμικό ρόλο που έχει ο Ι.Σ.Μ. ως σύμβουλος της κοινωνίας και της πολιτείας σε θέματα υγείας.

Ολοκληρώνοντας αυτήν την επιστολή θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους τους συμμετέχοντες στα όργανα του Ι.Σ.Μ. στην προηγούμενη θητεία μας για την θετική τους συμβολή στην πορεία που είχε ο Σύλλογός μας, αφιερώνοντας πολύτιμο από τον λιγοστό προσωπικό τους χρόνο.

Επιθυμώ να ευχαριστήσω ιδιαίτερα όλους όσοι δέχθηκαν να συμμετάσχουν στο ψηφοδέλτιο που καταρτίσαμε και εμπιστεύθηκαν εκ νέου ή για πρώτη φορά την προσπάθεια που ξεκινήσαμε πριν 4 χρόνια. Να ευχηθώ καλή θητεία σε όσους εξελέγησαν στα διάφορα όργανα του Συλλόγου μας και να συγχαρώ και να ευχαριστήσω όσους δεν εξελέγησαν γιατί με την συμμετοχή και το ήθος τους απέδειξαν ότι αυτό που τους  ενδιαφέρει κυρίως είναι η συμμετοχή τους στα κοινά και να τους διαβεβαιώσω ότι τους θεωρώ πολύτιμους συνεργάτες και για το επόμενο χρονικό διάστημα. Να ευχαριστήσω τα μέλη της εφορευτικής επιτροπής των εκλογών Καράλη Κυρατσώ, Κεράνη Ηλιάννα, Χριστοπούλου Ευαγγελία και Μαυρογιάννη Λεωνίδα που συνέβαλαν να ολοκληρωθεί με επιτυχία η εκλογική διαδικασία της 21ης Οκτωβρίου 2018, αφιερώνοντας  πολύτιμο από τον προσωπικό τους χρόνο.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι με τίμησαν με την ψήφο τους στις εκλογές που έγιναν και με ανέδειξαν πρώτο σε ψήφους, μεταξύ ίσων, επιβεβαιώνοντας την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό μου. Επίσης ευχαριστώ όλα τα μέλη του Δ.Σ. που ομόφωνα στην τελευταία συνεδρίαση μου ανέθεσαν για δεύτερη φορά την προεδρεία του Ι.Σ.Μ. Θέλω να γνωρίζουν όλοι ότι είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση, ανταμοιβή και αντιστάθμισμα της θυσίας του προσωπικού μου χρόνου υπέρ του ευγενικού σκοπού της προάσπισης της αξιοπρέπειας και του κύρους των ιατρών.

Τέλος θεωρώ απαραίτητο και ηθικό εκ μέρους μου να ενημερώσω ότι αυτή θα είναι η τελευταία μου θητεία στο Δ.Σ. του Ι.Σ.Μ. μετά από 20 χρόνια συνολικής παρουσίας μου, όπως θα έχει ολοκληρωθεί στο τέλος θητείας μας. Επιδίωξη και απόλυτη ικανοποίησή μου για επιτυχημένη ολοκλήρωση της παρουσίας μου στα κοινά του Συλλόγου μας είναι αφενός ο απολογισμός στο τέλος της θητείας μας να είναι θετικότερος από την προηγούμενη θητεία μας και αφετέρου να δρομολογηθούν έγκαιρα οι διαδικασίες, προκειμένου να προκύψει μία νέα ομάδα συναδέλφων, η οποία θα αναλάβει την ηγεσία του Ι.Σ.Μ. μετά το 2022 με ακόμη καλύτερη παρουσία από την προηγούμενη δική μας.   
 
Εύχομαι σε όλους καλές γιορτές και καλή χρονιά με υγεία. Εύχομαι  ο νέος χρόνος να είναι καλύτερος για όλους σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο με λιγότερα προβλήματα, ελπίζοντας επιτέλους ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική στον δημόσιο βίο και στην χώρα μας.
 

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,
Ευθύμιος Γ.Τσάμης   
Πρόεδρος Ι.Σ.Μ.