Βόλος, 29/01/2019

Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, η Περιφέρεια Θεσσαλίας, o Ιατρικός Σύλλογος Μαγνησίας και το Γενικό Νοσοκομείο Βόλου διοργανώνουν Ημερίδα με θέμα την παρουσίαση και συζήτηση των αποτελεσμάτων της επιδημιολογικής μελέτης θνησιμότητας και νοσηρότητας στο Νομό Μαγνησίας. Η Ημερίδα αυτή αποσκοπεί στην ενημέρωση των επαγγελματιών υγείας και των πολιτών της Μαγνησίας για την επιδημιολογία και πρόληψη των πιο σημαντικών προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της περιοχής.
 
Η Ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στις 6 Φεβρουαρίου 2019 στο Βόλο (Αμφιθέατρο «Κορδάτος», Κτιριακό συγκρότημα Παπαστράτου) και ώρα 6:00-9:00 μμ.
 
Δείτε το πρόγραμμα της Ημερίδας εδώ (αρχείο μορφής PDF)

Ο Ιατρικός, ο Οδοντιατρικός και ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Μαγνησίας διοργανώνουν από κοινού εκδήλωση κοπής πίτας για το έτος 2020, το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου και ώρα 20.30, στο Domotel Xenia Volou. 

Καλούμε όσα από τα μέλη μας επιθυμούν να παρευρεθούν σε αυτήν την εκδήλωση, να δηλώσουν συμμετοχή στα γραφεία του Συλλόγου το συντομότερο δυνατόν (τηλ. 24210-25297), ώστε να προχωρήσουμε στην οργάνωση των τραπεζιών.
 
Τιμή κάρτας ανά άτομο 25€.

Δείτε την πρόσκληση εδώ.
Δείτε το μενού εδώ.
 

Ο Πρόεδρος	Ο Γενικός Γραμματέας
Ευθύμιος Τσάμης	Θεόφιλος Σάλτης

Ὁ ὅρκος τοῦ Ἱπποκράτους εἶναι ὁ πρῶτος ἐπαγγελματικός κῶδιξ δεοντολογίας.  Εἶναι μία ἐπαγγελία, ἤτοι μία δημοσία δήλωσις τοῦ ἀσκοῦντος τήν ἰατρικήν, τήν ὁποίαν ἐγγυᾶται δι’ ὅρκου ὑποσχόμενος: (α) νά τιμᾶ «τόν διδάξαντα τήν τέχνην» ὡς ἴσον πρός τούς γονεῖς του, (β) νά «διατηρήσῃ τήν τέχνην του καί τόν βίον του ἁγνῶς καί ὁσίως ἐπ’ ὠφελείᾳ τῶν καμνόντων», (γ) νά μή δώσῃ φάρμακον θανάσιμον εἰς τόν αἰτοῦντα αὐτό, οὔτε νά συμβάλῃ εἰς τήν ἔκτρωσιν ἐγκύου, (δ) νά εἰσέρχεται εἰς τήν οἰκίαν τῶν καμνόντων ἐπ’ ὠφελείᾳ αὐτῶν, ἀπέχων «πάσης ἑκουσίας ἀδικίας, φθορᾶς καί ἀφροδισίων ἔργων», καί (ε) νά τηρήσῃ «ἄρρητα» ὅσα εἶδε καί ἤκουσε ὄχι μόνον κατά τήν ἄσκησιν τῆς τέχνης του ἀλλά καί ἐκτός αὐτῆς κατά τόν καθ’ ἡμέραν βίον του. 

Διά τοῦ ὅρκου ἐτέθησαν τά θεμέλια τῆς Ἰατρικῆς, δηλαδή ὁ σεβασμός πρός τήν «Τέχνην» καί τούς διδάξαντας αὐτήν καί ἡ ἄσκησίς της πρός ὄφελος τῶν ἀσθενῶν. Ὑπό τήν εὐρεῖαν του ἔννοιαν, ὁ σεβασμός πρός τήν «Τέχνην» περιλαμβάνει τήν πιστήν τήρησιν τῶν κανόνων της καί τήν ἐπιμέλειαν κατά τήν ἀπόκτησιν τῶν γνώσεων καί τήν ἐφαρμογήν των πρός ὄφελος τῶν καμνόντων. Χρονολογούμενος ἀπό τοῦ 4ου π.Χ. αἰῶνος, ὁ ὅρκος διακηρύσσει ὅτι ἡ ἄσκησις τῆς Ἰατρικῆς ἀφ’ ἑαυτῆς εἶναι προσφορά ἀγάπης πρός τόν ἄνθρωπον, εἶναι πρᾶξις ἀνταποδοτική, εἶναι ἡ ἐκπλήρωσις τοῦ χρυσοῦ κανόνος τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων: «πρᾶξε ὅ τι θά ἤθελες οἱ ἄλλοι νά πράξουν πρός χάριν σου», ἤ κατά τό γράμμα τοῦ Εὐαγγελίου: «ὅπως ἄν θέλετε ἵνα ποιῶσι ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως».

Ὁ ἰατρός ὁρκίζεται ὅτι εἶναι ὑπεύθυνος ἔναντι τοῦ ἀσθενοῦς του καί μόνον. Ἐξ αὐτοῦ τοῦ αἰσθήματος εὐθύνης πηγάζει ἡ ἐλευθερία του πρός ἐπιλογήν τῆς πλέον ἀποτελεσματικῆς θεραπείας καί αὐτήν ἐπαγγέλλεται. Συνεπῶς, τό ἐπάγγελμα τοῦ ἰατροῦ, δηλαδή ἡ δημοσία ἀγγελία τῆς ἐλευθέρας ἀσκήσεως τῆς Ἰατρικῆς Ἐπιστήμης (ἐκ τοῦ ἐπίσταμαι = γνωρίζω καλῶς) εἶναι κατ’ οὐσίαν μία διακήρυξις τῆς τηρήσεως τοῦ ὅρκου τοῦ Ἱπποκράτους.

Τήν ἄσκησιν τοῦ ἰατρικοῦ ἐπαγγέλματος ἐπεδίωξαν νά σφετερισθοῦν οἱ ὀρεγόμενοι τόν ἔλεγχον τῆς κοινωνίας, οἱ κρατοῦντες τά ἰνία τοῦ Κράτους, ἰδίᾳ μετά τήν διάδοσιν τῶν ἰδεῶν τῆς ἀναζητήσεως τοῦ κοινωνικοῦ ἀγαθοῦ, ὅπως τοῦ ἐθνικοῦ σοσιαλισμοῦ τῆς Γερμανίας καί τοῦ κομμουνισμοῦ τῆς Ρωσίας.

Ὡς «Κράτος» ὁρίζεται ἡ ἐκ τῆς ὀργανώσεως προκύπτουσα δύναμις τῆς Ἐξουσίας ἀσκουμένη ἐντός καθωρισμένων γεωγραφικῶν ὁρίων. Βάσει τοῦ ὁρισμοῦ τούτου, τά σημερινά ἐθνικά κράτη εἶναι συνέπεια τῶν ἰδεῶν τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως κατά τῆς Ἀπολυταρχίας, θυγατρός τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας. Εἰς τήν ἀρχαίαν Ἑλλάδα, ἀνεπτύχθησαν αἱ ἀνεξάρτητοι Πολιτεῖαι, (δηλαδή σύνολα πολιτῶν, ἤτοι κατοίκων τῶν πόλεων), καί ἐδόθησαν οἱ ὅροι «δεσπότης» καί «τύραννος» εἰς τούς ἄρχοντας τῶν μοναρχικῶν πολιτευμάτων. Ἡ ἀρχική σημασία τῆς λέξεως «κράτος» περιέχει τήν ἔννοιαν τῆς σκληρότητος καί κατ’ ἐπέκτασιν τῆς δυνάμεως, τῆς ἰσχύος, τῆς ἐπιβολῆς. Ὡς ἐκ τούτου δέν εἶναι παράδοξον ὅτι τό Κράτος καί ἡ ἀδελφή του Βία εἶχαν μητέρα τήν Στύγα, (ἐκ τοῦ στυγέω = μισῶ, ἀπεχθάνομαι, ἐξ οὗ αἱ λέξεις στυγερός, στυγνός), προσωποποίησις τῆς ὁποίας εἶναι ὁ ὁμώνυμος ὑποχθόνιος ποταμός τῶν Καλαβρύτων, τά ὕδατα τοῦ ὁποίου ἔρρεον εἰς τόν Ἅδην.

Εἰς τήν σύγχρονον Ἑλλάδα, τό Κράτος λέγεται μέν κατ’ ὄνομα «Δημοκρατία», κατ’ οὐσίαν ὅμως κρατεῖ ἡ ἀρχή ἑνός ἀνδρός, τοῦ πρωθυπουργοῦ, ἔχοντος τήν ἀπόλυτον ἐξουσίαν πάντων.  (Τοὐλάχιστον ἡ φράσις τοῦ Λουδουβίκου ΙΔ´ τῆς Γαλλίας «l’ etat chez moi», δηλαδή «ἐγώ εἶμαι τό κράτος», εἶναι εἰλικρινής). Αὐτό λοιπόν τό Κράτος, καλύπτον τήν στυγεράν ὄψιν του ὑπό τήν μορφήν τῆς Κοινωνικῆς Προνοίας, ἐπεχείρησε κατά καιρούς τήν ὑποδούλωσιν τῶν ἰατρῶν, δηλαδή τόν περιορισμόν τῆς ἐλευθερίας των νά ἐπιλέγουν τήν θεραπείαν ἐπ’ ὠφελείᾳ τῶν ἀσθενῶν καί κατά συνέπειαν τήν κατάλυσιν τοῦ Ὅρκου των.   

Ἡ πρώτη ἐνέργειά του ἐθεσπίσθη τό ἔτος 1955 διά τοῦ Νομοθετικοῦ Διατάγματος ὑπ’ἀριθμόν 3487/1955 ἐπί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Καραμανλῆ. Δι’ αὐτοῦ οἱ Ἕλληνες ἰατροί ὑπεχρεώθησαν εἰς θητείαν ὑπαίθρου. Βάσει τῶν ἰσχυουσῶν τότε διατάξεων, ἡ διάρκειά της ἦτο διετής καί πρό τῆς λήξεώς της, ὁ ἰατρός δέν εἶχε οὔτε τό δικαίωμα τῆς ἐλευθέρας ἀσκήσεως τοῦ ἐπαγγέλματός του, οὔτε τῆς λήψεως διαβατηρίου! Ἦτο μία ἐπί πλέον στρατιωτική θητεία ἀποκλειστικῶς καί μόνη διά τούς ἰατρούς. Αὐτή ἡ ἐπιβαλλομένη ὑπό τοῦ Κράτους ὑποχρέωσις τῶν ἰατρῶν, παρά τάς μεταμορφώσεις της, ἰσχύει μέχρι σήμερον. Κατ’ ἀντίφασιν πρός τάς διακηρύξεις του περί προασπίσεως τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου, τό Κράτος στερεῖ τό δικαίωμα τοῦ ἰατροῦ ν’ ἀρνηθῆ τήν θητείαν ὑπαίθρου.      
 
Ἡ δευτέρα ἐνέργεια πρός ὑποδούλωσιν τῶν ἰατρῶν συνέβη ἐπί κυβερνήσεως Ἀνδρέα Παπανδρέου διά τῆς δημιουργίας τοῦ Ἐθνικοῦ Συστήματος Ὑγείας. Κατ’ οὐσίαν πρόκειται περί τῆς κρατικοποιήσεως τῶν νοσοκομείων καί τῆς θεσπίσεως τοῦ ἰατροῦ ὡς ὑπαλλήλου τοῦ Κράτους, δηλαδή δημοσίου ὑπαλλήλου. Μέχρι τότε τά Νοσοκομεῖα ἦσαν εἴτε ἀνεξάρτητοι ὀργανισμοί νομικῶν προσώπων ἰδιωτικοῦ δικαίου, εἴτε ὀργανισμοί τῶν δήμων διοικούμενοι ὑπό συμβουλίων δημωτῶν. Τά πλεῖστα ἐξ αὐτῶν εἶχον ἱδρυθῆ διά δωρεῶν. Τό ἡμέτερον «Ἀχιλλοπούλειον», ἱδρυθέν ἐν ἔτει 1903 διά δωρεᾶς τῶν ἐμπόρων Κωνσταντίνου καί Νικολάου Ἀχιλλοπούλου ἐκ Τσαγκαράδας, ἦτο τό δεύτερον εἰς μέγεθος νοσοκομεῖον τῆς Ἑλλάδος μετά τόν «Εὐαγγελισμόν» τῶν Ἀθηνῶν, ἔχον τότε 28 κλίνας.  Οἱ ἰατροί, οἱ ἀσκοῦντες τό ἐλεύθερον ἐπάγγελμα εἰς τόν νομόν, προσέφερον τάς ὑπηρεσίας των εἰς τά νοσοκομεῖα ἐπί συμβάσει.  Κατά τό ἔτος 1983, διά τοῦ νόμου ὑπ’ ἀριθμόν 1397/1983 τά νοσοκομεῖα ἀπώλεσαν τήν ἀνεξαρτησίαν των, μετατραπέντα ὑποχρεωτικῶς εἰς κρατικούς ὀργανισμούς τήν ἐποπτείαν τῶν ὁποίων ἀνέλαβεν ὁ ὑπουργός ὑγείας, ὅσοι δέ τῶν ἰατρῶν ἐπέλεξαν νά τά ἐπανδρώσουν διωρίσθησαν ὡς μόνιμοι δημόσιοι ὑπάλληλοι πλήρους καί ἀποκλειστικῆς ἀπασχολήσεως. Προηγήθη μία ἐκστρατεία κατασυκοφαντήσεως τῶν ἰατρῶν ὑπό τοῦ Κράτους, οἱ ὑπουργοί τοῦ ὁποίου καί οἱ περί αὐτούς κόλακες τούς ἀπεκάλουν φοροφυγάδας, ἐκμεταλλευτάς τῶν ἀσθενῶν, κερδοσκόπους καί τά τοιαῦτα. Ὅσοι ὅμως ἐκ τῶν ἰατρῶν ἐνετάχθησαν εἰς τό κρατικόν σύστημα, μετεβλήθησαν αὐτομάτως εἰς ἁγνούς καί ἐντίμους. Εἰς ἀνταπόδοσιν τῆς ἐντάξεώς των, ἀπέκτησαν τήν ἀπόλυτον ἐμπιστοσύνην τοῦ Κράτους τεθέντες εἰς ἐπίπεδα ὑπεράνω πάσης ὑποψίας, αἱ πράξεις των ἐθεωροῦντο ἄσπιλοι, αἱ πιστοποιήσεις των ἀπελάμβανον κύρους καί διά τ’ ἀνομήματά των τό Κράτος ἔκλεινε ὀφθαλμούς καί ὦτα. Ἕκτοτε, ὅσοι ἐκ τῶν ἰατρῶν ἐπιθυμοῦν ν’ ἀκολουθήσουν νοσοκομειακήν σταδιοδρομίαν πρέπει ν’ ἀποτάξουν τό ἐλεύθερον ἐπάγγελμα.  Ἡ διάκρισις τῶν ἰατρῶν εἰς ἐμπίστους τοῦ Κράτους «δημοσίους λειτουργούς» καί εἰς ἀσκοῦντας τό ἐλεύθερον ἐπάγγελμα φέροντας τό στίγμα τοῦ φοροφυγάδος καί κερδοσκόπου, ἰσχύει μέχρι σήμερον.

Ἡ τρίτη πρᾶξις πρός ὑποταγήν τῶν ἰατρῶν ἦλθε διά τῆς Ἐπιβολῆς τῆς Οἰκονομίας διά Πατάξεως τῶν Ὑπηρεσιῶν Ὑγείας (ΕΟΠΥΥ).  Τά γεγονότα εἶναι γνωστά: τό ἄπληστον Κράτος ἐχρεωκόπησε καί πρό τῆς ἐπικειμένης ἀποσυνθέσεώς του ἐκάλεσε τούς δανειστάς του πρός βοήθειαν. Ἐκεῖνοι, προασπίζοντες τά συμφέροντά των, ὑπέβαλον προτάσεις διά τήν ὀργάνωσίν του τήν ὁποίαν τό Κράτος ὤφειλε ἀφ’ ἑαυτοῦ νά εἶχε πραγματοποιήσει πρό πολλοῦ. Προσποιούμενον τήρησιν τῶν ὑποβληθεισῶν προτάσεων, ἤρχισε νά τρώγῃ τά τέκνα του, ὅπως ὁ πρόγονός του ὁ Κρόνος. Οἱ ἰατροί δέν ἔτυχαν ἐξαιρέσεως τῆς ἀδηφαγίας του. Κατά το ἔτος 2010, ἡ κυβέρνησις τοῦ Γεωργίου Παπανδρέου διά τοῦ νόμου ὑπ’ ἀριθμόν Ν.3892/2010 εἰσήγαγε τό καθεστώς, τό περιγραφέν εἰς τό μυθιστόρημα «1984» τοῦ George Orwell. Ἔκτοτε, ὁ ὀφθαλμός τοῦ «Μεγάλου Ἀδελφοῦ», ὅς τά πάνθ’ ὁρᾶ, εὑρίσκεται διά τῆς ἠλεκτρονικῆς συνταγογραφήσεως ἐντός τοῦ ἰατρείου, ἐπιτηρῶν τάς πράξεις τοῦ ἰατροῦ ὄχι πρός ὄφελος τῶν ἀσθενῶν, ὡς ἐπιβάλλεται ὑπό τοῦ Ὅρκου, ἀλλά πρός προστασίαν τῶν συμφερόντων τοῦ Κράτους.  Τό ἀπόρρητον τῆς διαγνώσεως, τά «ἄρρητα» κατά τήν διατύπωσιν τοῦ Ἱπποκράτους, κατηργήθη, ἡ ἐπιλογή τῆς θεραπείας καθορίζεται ὄχι βάσει τῶν ἀναγκῶν τοῦ ἀσθενοῦς, ἀλλά βάσει οἰκονομικῶν κριτηρίων. Κατά τό ἑπόμενον ἔτος, ὁ συσταθείς διά τοῦ νόμου Ν.3918/2011 ὀργανισμός παροχῆς ὑγιειονομικῶν ὑπηρεσιῶν μετά τήν ἐπιβολήν λῃστρικῶν συμβάσεων μετά τῶν ἰατρῶν, μιμούμενος τά Ὀθωμανικά ἤθη, ἁρπάζει κατά τό δοκοῦν τά περισσεύματα τῆς λῃστευθείσης ἀμοιβῆς των.

Τό τελευταῖον βῆμα πρός καθυπόταξιν τῶν ἰατρῶν ἐγένετο ἐπί τῆς παρούσης κυβερνήσεως, διά τῆς ἁλιεύσεως ἐκ τῆς λιμναζούσης λήθης ἄρθρων τοῦ νόμου 1397/1983 περί ΕΣΥ ἀναφερομένων εἰς τήν Πρωτοβάθμιον Φροντίδα Ὑγείας.  Ὁ τρόπος τοῦ σκέπτεσθαι τοῦ πρωθυπουργοῦ μετά τῶν ὑπουργῶν ὑγείας ἀντικατοπτρίζεται εἰς τό κάτωθι ἀπόσπασμα ἀπό τό «Μεγάλο μας Τσίρκο» τοῦ Ἰακώβου Καμπανέλλη:
- Ἰδού τό ἐρώτημα: νά ἔχουν πρωτοβάθμιον φροντίδα ὑγείας ἤ νά μήν ἔχουν;
- Ἀφοῦ δέν εἶχαν, γιατί νά ἔχουν;
- Θά τούς παρασύρουν αὐτοί πού ἔχουν...
- Ν’ ἀρκεσθοῦν εἰς αὐτά πού ἔχουν!
- Δέν εἶναι καί ὤριμοι γιά νά τήν ἔχουν!
- Θά εἶναι πρός ὄφελός τους νά μή τήν ἔχουν...
- Δέν ἐπιτρέπεται νά τήν ἔχουν!
- Ἄς ἀποφασίσωμε λοιπόν νά μήν τήν ἔχουν!
- Ἡ ἀπόφασις ἐλήφθη: ΝΑ ΜΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ!
- Καί ἄν ἐπιμένουν νά τήν ἔχουν;
- Καί ἄν τήν ἔχουν χωρίς νά τήν ἔχουν;
- Τί ἐννοεῖς ἔχουν χωρίς νά τήν ἔχουν;
- Εἶναι ἁπλό: ἐάν αὐτοί νομίζουν ὅτι τήν ἔχουν, ἀλλά κατ’οὐσίαν δέν τήν ἔχουν! Δηλαδή, αὐτοί θά χαίρονται νομίζοντας ὅτι τήν ἔχουν καί ἐμεῖς θά γνωρίζομε ὅτι δέν τήν ἔχουν!
- ...Ἔτσι θά ἔχουν χωρίς νά ἔχουν καί δέν θά ἔχουν, ἐνῶ θά νομίζουν ὅτι ἔχουν!       
  
Κατόπιν τούτων, εἰς τά ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά τοῦ Κράτους, τήν σκληρότητα, τήν άπληστίαν, τήν δολιότητα, προσετέθη ἡ ἀναίδεια, ἡ ἀλαζονία καί τό θράσος μετά τήν πρόσκλησίν του πρός τούς ἰατρούς πρός ἐπάνδρωσιν τῆς Πρωτοβαθμίου Φροντίδος Ὑγείας.

Ἡ σύνταξις τῶν ἰατρῶν εἰς τό πλευρόν τοῦ Συλλόγου πρός προάσπισιν τῶν ἀρχῶν τοῦ Ὅρκου τοῦ Ἱπποκράτους, ἔστω ὡς ἀπάντησις εἰς τήν πρόσκλησιν τοῦ Κράτους.
 

Κωνσταντίνος Αναγνώστου
Ιατρός
Μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας

 

 
Αποτιμώντας την επιστημονική εκδήλωση της 16ης Νοεμβρίου 2019 με θέμα «Η αέρια ρύπανση στον Βόλο», προκειμένου να την αξιολογήσουμε στις πραγματικές της διαστάσεις, είναι απαραίτητο να έχουμε υπόψη μας τα ακριβή δεδομένα του προβλήματος αυτού.
 
Η αέρια ρύπανση απασχολεί παγκοσμίως πολλές πόλεις, ιδιαίτερα σε αναπτυσσόμενες χώρες, που, για διαφορετικούς λόγους η καθεμία, παρουσιάζουν αυτού του είδους το πρόβλημα. Το ενδιαφέρον  από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα έχει επικεντρωθεί τα τελευταία χρόνια στο φαινόμενο αυτό, διότι αποδεικνύεται με τις μελέτες που πραγματοποιούνται  ότι η επιδείνωσή του έχει άμεσες και καταστροφικές συνέπειες στην υγεία των ανθρώπων, όπως καρδιαγγειακά και πνευμονολογικά νοσήματα, ενώ συγχρόνως μελετάται και η πρόκληση και άλλων χρόνιων νοσημάτων, όπως άνοιας, νεφρικής ανεπάρκειας κ.λπ. Η αιτία αποδίδεται στα μικροσωματίδια (ανάλογα με τη διάμετρό τους ονομάζονται PM 10 μικρά&PM 2.5 μικρά), που εμπεριέχονται σε αυτήν και τα οποία έχουν διαφορετική χημική σύσταση ανάλογα με την πηγή  πρόκλησης της αέριας ρύπανσης ανά περιοχή (βιομηχανική δραστηριότητα, οικιακή δραστηριότητα, κυκλοφορία αυτοκινήτων κ.λ.π.), με αποτέλεσμα να αλλάζει η σύστασή της και κατά χρονικά διαστήματα.  

Η βλάβη που προκαλούν αυτά τα σωματίδια, λόγω της μικρής τους διαμέτρου, οφείλεται στην μέσω των πνευμόνων, απευθείας είσοδό τους στην κυκλοφορία του αίματος και στην επακόλουθη απόφραξη μικρών αγγείων που προκαλούν μέσω  φλεγμονώδους διαδικασίας, ως ξένα σωματίδια που είναι. Όταν οι αποφράξεις των αγγείων αφορούν σε ευαίσθητα και ευγενή όργανα, όπως π.χ. ο εγκέφαλος ή η καρδιά, προκαλούνται οξέα συμβάμματα, όπως αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, οξέα εμφράγματα του μυοκαρδίου κ.ά., τα οποία, ανάλογα με την βαρύτητά τους, μπορεί να καταλήξουν σε θάνατο. Με τον ίδιο μηχανισμό απόφραξης των αγγείων συσχετίζεται πλέον η πρόκληση και άλλων νοσημάτων τα οποία παρουσιάζουν χρονιότητα, όπως η άνοια, νεφρική ανεπάρκεια κ.λπ. και τα οποία μελετώνται τα τελευταία χρόνια επισταμένως προκειμένου να διευκρινιστούν οι πτυχές της σχέσης αέριας ρύπανσης και χρόνιων νοσημάτων. Το ενδιαφέρον λοιπόν που υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο για αυτό το πρόβλημα δεν είναι μόνον για την αισθητική ή τη δυσάρεστη αίσθηση που προκαλεί η αέρια ρύπανση όταν παρουσιάζεται με συμπτώματα όπως  δακρύρροια, φαρυγγαλγία, βήχα, δερματικά προβλήματα, ανάλογα με τη χημική σύσταση αυτής.

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον επικεντρώνεται πλέον σε αυτό το πρόβλημα διότι τα τελευταία χρόνια, με τις πολλαπλές μελέτες που έρχονται στη δημοσιότητα, αποδεικνύεται ότι η αέρια ρύπανση ήταν τα πρώτα χρόνια της παρουσίας της ένας υποτιμημένος δολοφόνος, ωστόσο, προϊόντος του χρόνου, με τις επιστημονικές μελέτες που πραγματοποιούνται, αναδεικνύονται στις πραγματικές τους διαστάσεις οι καταστροφικές συνέπειές της για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Μάλιστα προσφάτως η Ιατρική κοινότητα ανακήρυξε την αέρια ρύπανση σε ξεχωριστό και αυτόνομο προδιαθεσικό παράγοντα για καρδιαγγειακά νοσήματα, όπως είναι το Κάπνισμα, η Υπερχοληστεριναιμία, η Αρτηριακή Υπέρταση, ο Σακχαρώδης Διαβήτης κ.λ.π. Να σημειωθεί ότι, αναλόγως της χημικής τους συστάσεως και της διάρκειας επίδρασής τους στον ανθρώπινο οργανισμό, υπάρχει η υπόνοια ότι αυτά τα σωματίδια μπορούν να προκαλέσουν μακροπρόθεσμα και άλλα προβλήματα υγείας, όπως καρκίνους, αυτοάνοσα νοσήματα κ.λπ.. 

Με βάση τα σημαντικά δεδομένα που αναφέραμε θεωρήσαμε απαραίτητο να ασχοληθούμε με αυτό το πρόβλημα αναλύοντάς το κατ’ αρχάς ως φαινόμενο στην ολότητά του, προκειμένου να ενημερωθούν οι πολίτες, οι πολιτικοί και οι άλλοι φορείς της κοινωνίας μας. Κύριος σκοπός της επιστημονικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε ήταν να μας εφοδιάσει όλους με τις γνώσεις που είναι απαραίτητες για να είναι τεκμηριωμένος  και αποτελεσματικός ο δημόσιος διάλογος που έχει αναπτυχθεί στην πόλη μας για την αέρια ρύπανση και τις υποκατηγορίες της. Αυτό θα μας βοηθήσει να καταλήξουμε συντεταγμένα στις λύσεις που απαιτούνται προκειμένου να εξαλείψουμε αυτό το επικίνδυνο για όλους μας φαινόμενο.

Στην επιστημονική ημερίδα που συνδιοργανώσαμε οι μεγαλύτεροι Επιστημονικοί Σύλλογοι και Φορείς της περιοχής μας καλέσαμε για την ενημέρωσή μας σημαντικούς επιστήμονες στον τομέα τους, αναγνωρισμένους από την επιστημονική κοινότητα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο,  τους οποίους ευχαριστούμε για την αποδοχή της πρότασής μας.  Να σημειωθεί ότι ο καθηγητής κ. Σπυρίδων Πανδής  θεωρείται πρόσωπο αναφοράς παγκοσμίως στα θέματα αέριας ρύπανσης, ο κ. Κων/νος  Ελευθεριάδης είναι ο υπεύθυνος στον «Δημόκριτο» για τα θέματα αέριας ρύπανσης, ενώ και οι δύο συμμετέχουν στον πρόγραμμα «ΠΑΝΑΚΕΙΑ», που ασχολείται και μελετάει την αέρια ρύπανση σε έξι πόλεις της χώρας μας, μεταξύ των οποίων και ο Βόλος. Επίσης, ο  καθηγητής κ. Κων/νος Γουργουλιάνης ασχολείται με την αέρια ρύπανση στον Βόλο και τις επιπτώσεις της στην υγεία των κατοίκων της περιοχής εδώ και πολλά χρόνια, ενώ συγχρόνως με τον καθηγητή κ. Γεώργιο Σαχαρίδη, στο πλαίσιο έρευνας για επιστημονικούς λόγους με ευρωπαϊκό πρόγραμμα χρηματοδότησης, έχουν αναπτύξει δίκτυο δώδεκα μετρητών αέριας ρύπανσης στο πολεοδομικό συγκρότημα Βόλου.

Το δίκτυο αυτών των μετρητών καταγράφει σε συνεχή λειτουργία τα επίπεδα των σωματιδίων P.M. 2,5 καθημερινά και επί ένα χρόνο, αρχής γενομένης από τον Μάρτιο 2019, σε σχέση με την εισαγωγή στο Νοσοκομείο Βόλου ασθενών με οξέα επεισόδια, από αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, εμφράγματα και ισχαιμικά επεισόδια μυοκαρδίου και περιστατικά οξείας αναπνευστικής ανεπάρκειας, σε συνδυασμό με τον τόπο διαμονή τους. Από αυτήν την έρευνα θα αποκομίσουμε σημαντικά στοιχεία για την αέρια ρύπανση στο πολεοδομικό συγκρότημα Βόλου, τη «συμπεριφορά» της κατά την διάρκεια του έτους, τη σχέση της με τα προαναφερθέντα μελετώμενα  οξέα προβλήματα υγείας , αλλά πιθανόν και τον εντοπισμό των πηγών αυτού του προβλήματος. Αναμένουμε λοιπόν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας.

Από την Επιστημονική Ημερίδα που πραγματοποιήθηκε προέκυψαν τα εξής σημαντικά συμπεράσματα και νέα δεδομένα για την περιοχή μας σε σχέση με την αέρια ρύπανση:

 
Να σημειωθεί ότι εξαρχής απασχόλησε τους διοργανωτές της εκδήλωσης η περίπτωση να συμπεριληφθούν σε αυτήν και οι σοβαρές αυτές πτυχές του προβλήματος της αέριας ρύπανσης, αλλά αποφασίσθηκε να υπάρξει ξεχωριστή εκδήλωση με τη συγκεκριμένη θεματολογία, προκειμένου να αναλυθούν εις βάθος οι ιδιαίτερες και σημαντικές περιπτώσεις αυτής. Σκοπός είναι να ολοκληρωθεί η εικόνα του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε, αρχής γενομένης από την ανάλυση και την εις βάθος γνώση και κατανόηση του συνολικού προβλήματος της αέριας ρύπανσης, με επικέντρωση στη συνέχεια στη δυσοσμία και την καύση RDF.
 
Απώτερος και μοναδικός σκοπός των διοργανωτών της επιστημονικής εκδήλωσης για την αέρια ρύπανση στον Βόλο είναι αφενός να ενημερωθεί η κοινωνία και οι αρμόδιοι φορείς για το πρόβλημα αυτό και αφετέρου να εμπεδωθεί πνεύμα συνεργασίας και συνεργειών μεταξύ όλων, βασιζόμενο σε επιστημονικώς τεκμηριωμένα δεδομένα, προκειμένου να λυθεί το σοβαρό αυτό πρόβλημαγια την υγεία των κατοίκων της περιοχής, όπως αναλύθηκε. Το παράδειγμα των απαιτούμενων συνεργειών αναδείχθηκε μέσα από τη συνεργασία των Επιστημονικών Φορέων και Συλλόγων για τη διοργάνωση της εκδήλωσης για την αέρια Ρύπανση στον Βόλο, αλλά και από την απόφασή τους να συνεχίσουν τη συνδιοργάνωση εκδηλώσεων που αφορούν σε μείζονα θέματα που απασχολούν την κοινωνία μας. Με αυτόν τον τρόπο σηματοδοτείται ένα νέο πνεύμα που πρέπει να διέπει τη νοοτροπία όλων όσοι έχουν την αρμοδιότητα και την ευθύνη και καλούνται να αντιμετωπίσουν και να λύσουν τα σοβαρά προβλήματα που μας ταλαιπωρούν, ως κοινωνία.
 
Όλα τα άλλα που συζητούνται πέραν αυτής της λογικής έχουν σχέση με παραφιλολογίες και αδιέξοδες συζητήσεις που δεν οδηγούν σε συγκεκριμένα και αναγκαία αποτελέσματα για την περιοχή μας.
 

Ευθύμιος Γ. Τσάμης
Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας