Βόλος, 15/10/2020
Αρ. Πρωτ.: 001434

Ο Ιατρικός Σύλλογος Μαγνησίας ανακοινώνει ότι μετά την παραίτηση του Γενικού Γραμματέα κου Θεόφιλου Σάλτη από την θέση του, για προσωπικούς λόγους, το Δ.Σ. στη συνεδρίαση της 12ης Οκτωβρίου 2020, ψήφισε ομόφωνα επί των παρόντων δέκα μελών από το ενδεκαμελές συμβούλιο και εξέλεξε ως νέο Γενικό Γραμματέα, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διατάξεις, το μέλος του Δ.Σ. κο Αντώνιο Καρζή.
 
Κατόπιν τούτου η νέα σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας είναι η εξής:

Βόλος, 20/04/2021
Αρ.Πρωτ.:000496

 

Ὁ ὅρκος τοῦ Ἱπποκράτους εἶναι ὁ πρῶτος ἐπαγγελματικός κῶδιξ δεοντολογίας.  Εἶναι μία ἐπαγγελία, ἤτοι μία δημοσία δήλωσις τοῦ ἀσκοῦντος τήν ἰατρικήν, τήν ὁποίαν ἐγγυᾶται δι’ ὅρκου ὑποσχόμενος: (α) νά τιμᾶ «τόν διδάξαντα τήν τέχνην» ὡς ἴσον πρός τούς γονεῖς του, (β) νά «διατηρήσῃ τήν τέχνην του καί τόν βίον του ἁγνῶς καί ὁσίως ἐπ’ ὠφελείᾳ τῶν καμνόντων», (γ) νά μή δώσῃ φάρμακον θανάσιμον εἰς τόν αἰτοῦντα αὐτό, οὔτε νά συμβάλῃ εἰς τήν ἔκτρωσιν ἐγκύου, (δ) νά εἰσέρχεται εἰς τήν οἰκίαν τῶν καμνόντων ἐπ’ ὠφελείᾳ αὐτῶν, ἀπέχων «πάσης ἑκουσίας ἀδικίας, φθορᾶς καί ἀφροδισίων ἔργων», καί (ε) νά τηρήσῃ «ἄρρητα» ὅσα εἶδε καί ἤκουσε ὄχι μόνον κατά τήν ἄσκησιν τῆς τέχνης του ἀλλά καί ἐκτός αὐτῆς κατά τόν καθ’ ἡμέραν βίον του. 

Διά τοῦ ὅρκου ἐτέθησαν τά θεμέλια τῆς Ἰατρικῆς, δηλαδή ὁ σεβασμός πρός τήν «Τέχνην» καί τούς διδάξαντας αὐτήν καί ἡ ἄσκησίς της πρός ὄφελος τῶν ἀσθενῶν. Ὑπό τήν εὐρεῖαν του ἔννοιαν, ὁ σεβασμός πρός τήν «Τέχνην» περιλαμβάνει τήν πιστήν τήρησιν τῶν κανόνων της καί τήν ἐπιμέλειαν κατά τήν ἀπόκτησιν τῶν γνώσεων καί τήν ἐφαρμογήν των πρός ὄφελος τῶν καμνόντων. Χρονολογούμενος ἀπό τοῦ 4ου π.Χ. αἰῶνος, ὁ ὅρκος διακηρύσσει ὅτι ἡ ἄσκησις τῆς Ἰατρικῆς ἀφ’ ἑαυτῆς εἶναι προσφορά ἀγάπης πρός τόν ἄνθρωπον, εἶναι πρᾶξις ἀνταποδοτική, εἶναι ἡ ἐκπλήρωσις τοῦ χρυσοῦ κανόνος τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων: «πρᾶξε ὅ τι θά ἤθελες οἱ ἄλλοι νά πράξουν πρός χάριν σου», ἤ κατά τό γράμμα τοῦ Εὐαγγελίου: «ὅπως ἄν θέλετε ἵνα ποιῶσι ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως».

Ὁ ἰατρός ὁρκίζεται ὅτι εἶναι ὑπεύθυνος ἔναντι τοῦ ἀσθενοῦς του καί μόνον. Ἐξ αὐτοῦ τοῦ αἰσθήματος εὐθύνης πηγάζει ἡ ἐλευθερία του πρός ἐπιλογήν τῆς πλέον ἀποτελεσματικῆς θεραπείας καί αὐτήν ἐπαγγέλλεται. Συνεπῶς, τό ἐπάγγελμα τοῦ ἰατροῦ, δηλαδή ἡ δημοσία ἀγγελία τῆς ἐλευθέρας ἀσκήσεως τῆς Ἰατρικῆς Ἐπιστήμης (ἐκ τοῦ ἐπίσταμαι = γνωρίζω καλῶς) εἶναι κατ’ οὐσίαν μία διακήρυξις τῆς τηρήσεως τοῦ ὅρκου τοῦ Ἱπποκράτους.

Τήν ἄσκησιν τοῦ ἰατρικοῦ ἐπαγγέλματος ἐπεδίωξαν νά σφετερισθοῦν οἱ ὀρεγόμενοι τόν ἔλεγχον τῆς κοινωνίας, οἱ κρατοῦντες τά ἰνία τοῦ Κράτους, ἰδίᾳ μετά τήν διάδοσιν τῶν ἰδεῶν τῆς ἀναζητήσεως τοῦ κοινωνικοῦ ἀγαθοῦ, ὅπως τοῦ ἐθνικοῦ σοσιαλισμοῦ τῆς Γερμανίας καί τοῦ κομμουνισμοῦ τῆς Ρωσίας.

Ὡς «Κράτος» ὁρίζεται ἡ ἐκ τῆς ὀργανώσεως προκύπτουσα δύναμις τῆς Ἐξουσίας ἀσκουμένη ἐντός καθωρισμένων γεωγραφικῶν ὁρίων. Βάσει τοῦ ὁρισμοῦ τούτου, τά σημερινά ἐθνικά κράτη εἶναι συνέπεια τῶν ἰδεῶν τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως κατά τῆς Ἀπολυταρχίας, θυγατρός τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας. Εἰς τήν ἀρχαίαν Ἑλλάδα, ἀνεπτύχθησαν αἱ ἀνεξάρτητοι Πολιτεῖαι, (δηλαδή σύνολα πολιτῶν, ἤτοι κατοίκων τῶν πόλεων), καί ἐδόθησαν οἱ ὅροι «δεσπότης» καί «τύραννος» εἰς τούς ἄρχοντας τῶν μοναρχικῶν πολιτευμάτων. Ἡ ἀρχική σημασία τῆς λέξεως «κράτος» περιέχει τήν ἔννοιαν τῆς σκληρότητος καί κατ’ ἐπέκτασιν τῆς δυνάμεως, τῆς ἰσχύος, τῆς ἐπιβολῆς. Ὡς ἐκ τούτου δέν εἶναι παράδοξον ὅτι τό Κράτος καί ἡ ἀδελφή του Βία εἶχαν μητέρα τήν Στύγα, (ἐκ τοῦ στυγέω = μισῶ, ἀπεχθάνομαι, ἐξ οὗ αἱ λέξεις στυγερός, στυγνός), προσωποποίησις τῆς ὁποίας εἶναι ὁ ὁμώνυμος ὑποχθόνιος ποταμός τῶν Καλαβρύτων, τά ὕδατα τοῦ ὁποίου ἔρρεον εἰς τόν Ἅδην.

Εἰς τήν σύγχρονον Ἑλλάδα, τό Κράτος λέγεται μέν κατ’ ὄνομα «Δημοκρατία», κατ’ οὐσίαν ὅμως κρατεῖ ἡ ἀρχή ἑνός ἀνδρός, τοῦ πρωθυπουργοῦ, ἔχοντος τήν ἀπόλυτον ἐξουσίαν πάντων.  (Τοὐλάχιστον ἡ φράσις τοῦ Λουδουβίκου ΙΔ´ τῆς Γαλλίας «l’ etat chez moi», δηλαδή «ἐγώ εἶμαι τό κράτος», εἶναι εἰλικρινής). Αὐτό λοιπόν τό Κράτος, καλύπτον τήν στυγεράν ὄψιν του ὑπό τήν μορφήν τῆς Κοινωνικῆς Προνοίας, ἐπεχείρησε κατά καιρούς τήν ὑποδούλωσιν τῶν ἰατρῶν, δηλαδή τόν περιορισμόν τῆς ἐλευθερίας των νά ἐπιλέγουν τήν θεραπείαν ἐπ’ ὠφελείᾳ τῶν ἀσθενῶν καί κατά συνέπειαν τήν κατάλυσιν τοῦ Ὅρκου των.   

Ἡ πρώτη ἐνέργειά του ἐθεσπίσθη τό ἔτος 1955 διά τοῦ Νομοθετικοῦ Διατάγματος ὑπ’ἀριθμόν 3487/1955 ἐπί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Καραμανλῆ. Δι’ αὐτοῦ οἱ Ἕλληνες ἰατροί ὑπεχρεώθησαν εἰς θητείαν ὑπαίθρου. Βάσει τῶν ἰσχυουσῶν τότε διατάξεων, ἡ διάρκειά της ἦτο διετής καί πρό τῆς λήξεώς της, ὁ ἰατρός δέν εἶχε οὔτε τό δικαίωμα τῆς ἐλευθέρας ἀσκήσεως τοῦ ἐπαγγέλματός του, οὔτε τῆς λήψεως διαβατηρίου! Ἦτο μία ἐπί πλέον στρατιωτική θητεία ἀποκλειστικῶς καί μόνη διά τούς ἰατρούς. Αὐτή ἡ ἐπιβαλλομένη ὑπό τοῦ Κράτους ὑποχρέωσις τῶν ἰατρῶν, παρά τάς μεταμορφώσεις της, ἰσχύει μέχρι σήμερον. Κατ’ ἀντίφασιν πρός τάς διακηρύξεις του περί προασπίσεως τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου, τό Κράτος στερεῖ τό δικαίωμα τοῦ ἰατροῦ ν’ ἀρνηθῆ τήν θητείαν ὑπαίθρου.      
 
Ἡ δευτέρα ἐνέργεια πρός ὑποδούλωσιν τῶν ἰατρῶν συνέβη ἐπί κυβερνήσεως Ἀνδρέα Παπανδρέου διά τῆς δημιουργίας τοῦ Ἐθνικοῦ Συστήματος Ὑγείας. Κατ’ οὐσίαν πρόκειται περί τῆς κρατικοποιήσεως τῶν νοσοκομείων καί τῆς θεσπίσεως τοῦ ἰατροῦ ὡς ὑπαλλήλου τοῦ Κράτους, δηλαδή δημοσίου ὑπαλλήλου. Μέχρι τότε τά Νοσοκομεῖα ἦσαν εἴτε ἀνεξάρτητοι ὀργανισμοί νομικῶν προσώπων ἰδιωτικοῦ δικαίου, εἴτε ὀργανισμοί τῶν δήμων διοικούμενοι ὑπό συμβουλίων δημωτῶν. Τά πλεῖστα ἐξ αὐτῶν εἶχον ἱδρυθῆ διά δωρεῶν. Τό ἡμέτερον «Ἀχιλλοπούλειον», ἱδρυθέν ἐν ἔτει 1903 διά δωρεᾶς τῶν ἐμπόρων Κωνσταντίνου καί Νικολάου Ἀχιλλοπούλου ἐκ Τσαγκαράδας, ἦτο τό δεύτερον εἰς μέγεθος νοσοκομεῖον τῆς Ἑλλάδος μετά τόν «Εὐαγγελισμόν» τῶν Ἀθηνῶν, ἔχον τότε 28 κλίνας.  Οἱ ἰατροί, οἱ ἀσκοῦντες τό ἐλεύθερον ἐπάγγελμα εἰς τόν νομόν, προσέφερον τάς ὑπηρεσίας των εἰς τά νοσοκομεῖα ἐπί συμβάσει.  Κατά τό ἔτος 1983, διά τοῦ νόμου ὑπ’ ἀριθμόν 1397/1983 τά νοσοκομεῖα ἀπώλεσαν τήν ἀνεξαρτησίαν των, μετατραπέντα ὑποχρεωτικῶς εἰς κρατικούς ὀργανισμούς τήν ἐποπτείαν τῶν ὁποίων ἀνέλαβεν ὁ ὑπουργός ὑγείας, ὅσοι δέ τῶν ἰατρῶν ἐπέλεξαν νά τά ἐπανδρώσουν διωρίσθησαν ὡς μόνιμοι δημόσιοι ὑπάλληλοι πλήρους καί ἀποκλειστικῆς ἀπασχολήσεως. Προηγήθη μία ἐκστρατεία κατασυκοφαντήσεως τῶν ἰατρῶν ὑπό τοῦ Κράτους, οἱ ὑπουργοί τοῦ ὁποίου καί οἱ περί αὐτούς κόλακες τούς ἀπεκάλουν φοροφυγάδας, ἐκμεταλλευτάς τῶν ἀσθενῶν, κερδοσκόπους καί τά τοιαῦτα. Ὅσοι ὅμως ἐκ τῶν ἰατρῶν ἐνετάχθησαν εἰς τό κρατικόν σύστημα, μετεβλήθησαν αὐτομάτως εἰς ἁγνούς καί ἐντίμους. Εἰς ἀνταπόδοσιν τῆς ἐντάξεώς των, ἀπέκτησαν τήν ἀπόλυτον ἐμπιστοσύνην τοῦ Κράτους τεθέντες εἰς ἐπίπεδα ὑπεράνω πάσης ὑποψίας, αἱ πράξεις των ἐθεωροῦντο ἄσπιλοι, αἱ πιστοποιήσεις των ἀπελάμβανον κύρους καί διά τ’ ἀνομήματά των τό Κράτος ἔκλεινε ὀφθαλμούς καί ὦτα. Ἕκτοτε, ὅσοι ἐκ τῶν ἰατρῶν ἐπιθυμοῦν ν’ ἀκολουθήσουν νοσοκομειακήν σταδιοδρομίαν πρέπει ν’ ἀποτάξουν τό ἐλεύθερον ἐπάγγελμα.  Ἡ διάκρισις τῶν ἰατρῶν εἰς ἐμπίστους τοῦ Κράτους «δημοσίους λειτουργούς» καί εἰς ἀσκοῦντας τό ἐλεύθερον ἐπάγγελμα φέροντας τό στίγμα τοῦ φοροφυγάδος καί κερδοσκόπου, ἰσχύει μέχρι σήμερον.

Ἡ τρίτη πρᾶξις πρός ὑποταγήν τῶν ἰατρῶν ἦλθε διά τῆς Ἐπιβολῆς τῆς Οἰκονομίας διά Πατάξεως τῶν Ὑπηρεσιῶν Ὑγείας (ΕΟΠΥΥ).  Τά γεγονότα εἶναι γνωστά: τό ἄπληστον Κράτος ἐχρεωκόπησε καί πρό τῆς ἐπικειμένης ἀποσυνθέσεώς του ἐκάλεσε τούς δανειστάς του πρός βοήθειαν. Ἐκεῖνοι, προασπίζοντες τά συμφέροντά των, ὑπέβαλον προτάσεις διά τήν ὀργάνωσίν του τήν ὁποίαν τό Κράτος ὤφειλε ἀφ’ ἑαυτοῦ νά εἶχε πραγματοποιήσει πρό πολλοῦ. Προσποιούμενον τήρησιν τῶν ὑποβληθεισῶν προτάσεων, ἤρχισε νά τρώγῃ τά τέκνα του, ὅπως ὁ πρόγονός του ὁ Κρόνος. Οἱ ἰατροί δέν ἔτυχαν ἐξαιρέσεως τῆς ἀδηφαγίας του. Κατά το ἔτος 2010, ἡ κυβέρνησις τοῦ Γεωργίου Παπανδρέου διά τοῦ νόμου ὑπ’ ἀριθμόν Ν.3892/2010 εἰσήγαγε τό καθεστώς, τό περιγραφέν εἰς τό μυθιστόρημα «1984» τοῦ George Orwell. Ἔκτοτε, ὁ ὀφθαλμός τοῦ «Μεγάλου Ἀδελφοῦ», ὅς τά πάνθ’ ὁρᾶ, εὑρίσκεται διά τῆς ἠλεκτρονικῆς συνταγογραφήσεως ἐντός τοῦ ἰατρείου, ἐπιτηρῶν τάς πράξεις τοῦ ἰατροῦ ὄχι πρός ὄφελος τῶν ἀσθενῶν, ὡς ἐπιβάλλεται ὑπό τοῦ Ὅρκου, ἀλλά πρός προστασίαν τῶν συμφερόντων τοῦ Κράτους.  Τό ἀπόρρητον τῆς διαγνώσεως, τά «ἄρρητα» κατά τήν διατύπωσιν τοῦ Ἱπποκράτους, κατηργήθη, ἡ ἐπιλογή τῆς θεραπείας καθορίζεται ὄχι βάσει τῶν ἀναγκῶν τοῦ ἀσθενοῦς, ἀλλά βάσει οἰκονομικῶν κριτηρίων. Κατά τό ἑπόμενον ἔτος, ὁ συσταθείς διά τοῦ νόμου Ν.3918/2011 ὀργανισμός παροχῆς ὑγιειονομικῶν ὑπηρεσιῶν μετά τήν ἐπιβολήν λῃστρικῶν συμβάσεων μετά τῶν ἰατρῶν, μιμούμενος τά Ὀθωμανικά ἤθη, ἁρπάζει κατά τό δοκοῦν τά περισσεύματα τῆς λῃστευθείσης ἀμοιβῆς των.

Τό τελευταῖον βῆμα πρός καθυπόταξιν τῶν ἰατρῶν ἐγένετο ἐπί τῆς παρούσης κυβερνήσεως, διά τῆς ἁλιεύσεως ἐκ τῆς λιμναζούσης λήθης ἄρθρων τοῦ νόμου 1397/1983 περί ΕΣΥ ἀναφερομένων εἰς τήν Πρωτοβάθμιον Φροντίδα Ὑγείας.  Ὁ τρόπος τοῦ σκέπτεσθαι τοῦ πρωθυπουργοῦ μετά τῶν ὑπουργῶν ὑγείας ἀντικατοπτρίζεται εἰς τό κάτωθι ἀπόσπασμα ἀπό τό «Μεγάλο μας Τσίρκο» τοῦ Ἰακώβου Καμπανέλλη:
- Ἰδού τό ἐρώτημα: νά ἔχουν πρωτοβάθμιον φροντίδα ὑγείας ἤ νά μήν ἔχουν;
- Ἀφοῦ δέν εἶχαν, γιατί νά ἔχουν;
- Θά τούς παρασύρουν αὐτοί πού ἔχουν...
- Ν’ ἀρκεσθοῦν εἰς αὐτά πού ἔχουν!
- Δέν εἶναι καί ὤριμοι γιά νά τήν ἔχουν!
- Θά εἶναι πρός ὄφελός τους νά μή τήν ἔχουν...
- Δέν ἐπιτρέπεται νά τήν ἔχουν!
- Ἄς ἀποφασίσωμε λοιπόν νά μήν τήν ἔχουν!
- Ἡ ἀπόφασις ἐλήφθη: ΝΑ ΜΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ!
- Καί ἄν ἐπιμένουν νά τήν ἔχουν;
- Καί ἄν τήν ἔχουν χωρίς νά τήν ἔχουν;
- Τί ἐννοεῖς ἔχουν χωρίς νά τήν ἔχουν;
- Εἶναι ἁπλό: ἐάν αὐτοί νομίζουν ὅτι τήν ἔχουν, ἀλλά κατ’οὐσίαν δέν τήν ἔχουν! Δηλαδή, αὐτοί θά χαίρονται νομίζοντας ὅτι τήν ἔχουν καί ἐμεῖς θά γνωρίζομε ὅτι δέν τήν ἔχουν!
- ...Ἔτσι θά ἔχουν χωρίς νά ἔχουν καί δέν θά ἔχουν, ἐνῶ θά νομίζουν ὅτι ἔχουν!       
  
Κατόπιν τούτων, εἰς τά ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά τοῦ Κράτους, τήν σκληρότητα, τήν άπληστίαν, τήν δολιότητα, προσετέθη ἡ ἀναίδεια, ἡ ἀλαζονία καί τό θράσος μετά τήν πρόσκλησίν του πρός τούς ἰατρούς πρός ἐπάνδρωσιν τῆς Πρωτοβαθμίου Φροντίδος Ὑγείας.

Ἡ σύνταξις τῶν ἰατρῶν εἰς τό πλευρόν τοῦ Συλλόγου πρός προάσπισιν τῶν ἀρχῶν τοῦ Ὅρκου τοῦ Ἱπποκράτους, ἔστω ὡς ἀπάντησις εἰς τήν πρόσκλησιν τοῦ Κράτους.
 

Κωνσταντίνος Αναγνώστου
Ιατρός
Μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας

 

Βόλος, 08/02/2021
Αρ. Πρωτ. 000199
 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Το παρόν κείμενο συντάχθηκε προκειμένου να γνωστοποιηθούν στα μέλη του Ι.Σ.Μ. τα προβλήματα εμβολιασμού των ελευθεροεπαγγελματιών ιατρών του Συλλόγου μας αλλά και άλλων Ιατρικών Συλλόγων της χώρας.

Είναι γνωστό ότι ο αρχικός σχεδιασμός του υπουργείου Υγείας περιλάμβανε τον εμβολιασμό του προσωπικού των Νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας και των ιδιωτικών Νοσοκομείων, χωρίς να περιλαμβάνει με σαφή τρόπο των εμβολιασμό των ελευθεροεπαγγελματιών ιατρών όλης της χώρας.

Λόγω αυτής της παράλειψης ο Π.Ι.Σ. πολύ νωρίς με ανακοινώσεις του επισήμανε το πρόβλημα αυτό και διεκδίκησε να συμπεριληφθούν στον κατά προτεραιότητα εμβολιασμό των Υγειονομικών και οι ελεύθεροι επαγγελματίες ιατροί (Επιστολή Π.Ι.Σ. 14/12/2020, Επιστολή Π.Ι.Σ. 15/12/2020).

 Συγχρόνως ζήτησε από τους Ιατρικούς Συλλόγους την κατάρτιση καταλόγων των ελευθεροεπαγγελματιών που επιθυμούν να εμβολιαστούν, με σκοπό να αναδείξει το ενδιαφέρον τους και να πιέσει το υπουργείο Υγείας προκειμένου και αυτή η μεγάλη ομάδα ιατρών να συμπεριληφθεί κατά προτεραιότητα στους εμβολιασμούς εναντίον του SARS COV 2. Να σημειωθεί ότι ο αρχικός κατάλογος αυτής της ομάδας των ιατρών κατέγραψε πανελληνίως την επιθυμία άνω των 12.000 ελευθεροεπαγγελματιών να εμβολιαστούν, ενώ στον Ι.Σ.Μ. καταγράφηκαν αρχικώς 310 ελευθεροεπαγγελματίες διαφόρων ειδικοτήτων με συνεχώς αυξανόμενο αριθμό με την πάροδο των ημερών.

Όμως παρά τις επισημάνσεις αυτές δεν υπήρξε η ανάλογη διορθωτική κίνηση από το υπουργείο Υγείας γεγονός που μας ανάγκασε ως Ι.Σ.Μ. να αποστείλουμε ανοικτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό στην οποία στηλιτεύαμε αυτήν την παράλειψη του υπουργείου Υγείας (Επιστολή Ι.Σ.Μ. 5/1/2021). Την ίδια ημέρα απέστειλε επιστολή προς τους υπουργούς Υγείας για το θέμα αυτό και ο Π.Ι.Σ. (Επιστολή Π.Ι.Σ. 5/1/2021).
 
Για το ίδιο θέμα αντέδρασαν με επιστολές τους προς το υπουργείο Υγείας και άλλοι Ιατρικοί Σύλλογοι, γεγονός που ανάγκασε τους υπουργούς Υγείας να αποδεχθούν, αορίστως όμως σε συνεντεύξεις τους, την ανάγκη εμβολιασμού κατά προτεραιότητα και των ελευθεροεπαγγελματιών ιατρών.

Με αυτά τα δεδομένα το πρωί της 12ης Ιανουαρίου μου τηλεφώνησε αιφνιδίως ο διοικητής του Νοσοκομείου Βόλου και μου ανακοίνωσε ότι, μετά από άδεια που έλαβαν τα Νοσοκομεία της χώρας, υπήρχε η δυνατότητα να εμβολιάζονται καθημερινά στο εμβολιαστικό κέντρο του Νοσοκομείου μας τουλάχιστον 20 μέλη μας. Οι δόσεις που θα χρειαζόταν θα εξοικονομούνταν από ακυρώσεις εμβολιασμών υγειονομικών του Νοσοκομείου και των Κέντρων Υγείας της περιοχής μας και θα ήταν χρήσιμο να γίνονταν σε μέλη μας που θα το ήθελαν  και προκειμένου αυτές να μην αχρηστευτούν λόγω παρόδου της ημερομηνίας λήξεώς τους. Μου ζήτησε μάλιστα σε περίπτωση που θα ήταν αποδεκτή η πρότασή του να του γνωστοποιήσουμε τον κατάλογο των επιθυμούντων να εμβολιαστούν μελών μας μέχρι το μεσημέρι της ίδιας ημέρας.

Μετά από σκέψη και συζήτηση με μέλη του Δ.Σ. αποφάσισα να προχωρήσουμε σε αυτήν την διαδικασία θεωρώντας ότι εφόσον δεν υπήρχε άλλος τρόπος εμβολιασμού μέχρι εκείνη την ημέρα θα ήταν ευκαιρία να αρχίσουν οι εμβολιασμοί των μελών μας προκειμένου στην συνέχεια να καλυφθούν σταδιακά όλα τα μέλη μας. Η επιστολή που σας απέστειλε την ίδια ημέρα (1η Επιστολή Προέδρου 12/1/2021) αναφέρει λεπτομερώς τα γεγονότα.
 
Την πρώτη ημέρα εμβολιάστηκαν με ομαλό τρόπο 20 μέλη μας μεταξύ των οποίων και εγώ. Ο λόγος είναι ότι εκτός από την ειδικότητά μου και την ηλικία μου, θεώρησα υποχρέωσή μου να εμβολιαστώ, απευθυνόμενος με αυτόν τον τρόπο στους αρνητές αλλά και στους επιφυλακτικούς των εμβολιασμών, προκειμένου να ισχυροποιήσω, και για συμβολικούς λόγους, την θέση μου υπέρ του εμβολιασμού, όπως την εκφράζω συνεχώς, δημοσίως και με απόλυτο τρόπο.
 
Για την επόμενη ημέρα (13/1/2021) είχε δοθεί στους υπευθύνους του εμβολιαστικού κέντρου κατάλογος 40 επί πλέον μελών του Ι.Σ.Μ. προς εμβολιασμό κατά προτεραιότητα σύμφωνα με την ειδικότητά τους και την ηλικία τους, όπως μας ζητήθηκε προς διευκόλυνσή του εμβολιαστικού κέντρου. Με βάση αυτόν τον κατάλογο εκλήθησαν από το Νοσοκομείο οι πρώτοι είκοσι προς εμβολιασμό. Δυστυχώς όμως και αιφνιδίως μετά από απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Β. Κοντοζαμάνη ακυρώθηκε σε όλα τα Νοσοκομεία της χώρας ο τρόπος αυτός εμβολιασμού των ελευθεροεπαγγελματιών ιατρών, όπως σας ενημέρωσα με επιστολή μου την ίδια ημέρα (2η Επιστολή Προέδρου 13/1/2021). Το γεγονός αυτό δημιούργησε εντονότατη αναστάτωση και δυσαρέσκεια στους ελευθεροεπαγγελματίες ιατρούς του Συλλόγου μας αλλά και όλης της χώρας. Η έντονη αυτή δυσαρέσκειά του ιατρικού κόσμου εκφράστηκε  άμεσα με επιστολή του Π.Ι.Σ. προς το υπουργείο Υγείας (Επιστολή Π.Ι.Σ. 13/1/2021) και με δελτίο τύπου (Δελτίο Τύπου Π.Ι.Σ. 15/1/2021).

Μετά από όλα αυτά την Παρασκευή 15 Ιανουαρίου και ώρα 5η απογευματινή ενημερώθηκα από το Νοσοκομείο Βόλου ότι υπήρχαν αδιάθετες 50 δόσεις εμβολίου από ακυρώσεις που θα έληγαν. Μου ανακοίνωσαν ότι έλαβαν την άδεια από την 5η Υ.ΠΕ. να καλέσουν εκτάκτως ιατρούς μέλη μας που συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο που τους δώσαμε τις προηγούμενες  προκειμένου να εμβολιαστούν και προκειμένου  να μην χαθούν αυτές οι δόσεις. Μου εξήγησαν ότι καλούν οι ίδιοι ιατρούς από τον κατάλογο αυτό αλλά κάποιοι δεν απαντούν και άλλοι δηλώνουν αδυναμία να μεταβούν αμέσως στο Νοσοκομείο με αποτέλεσμα να καλούν όποιον ήταν άμεσα διαθέσιμος. Επειδή διαφαινόταν ότι θα δημιουργηθεί σύγχυση με όλη αυτήν την έκτακτη κατάσταση έβγαλα ανακοίνωση στην ομάδα του f/b του Συλλόγου μας, αφού δεν υπήρχε άλλος άμεσος τρόπος ενημέρωσης των μελών μας, ότι εξελίσσεται εκτάκτως διαδικασία εμβολιασμού των μελών μας επισημαίνοντας όμως την ανάγκη της επικοινωνίας με τον υπεύθυνο ιατρό του εμβολιαστικού κέντρου προκειμένου να μην δημιουργηθεί χαοτική κατάσταση. Δυστυχώς όμως αυτή η εξέλιξη δεν αποφεύχθηκε, όπως είναι γνωστό. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας ήταν να εμβολιαστούν εκτάκτως συνολικά άλλα εξήντα μέλη του Ι.Σ.Μ., ενώ προκλήθηκαν δυσαρέσκειες και εντάσεις μεταξύ των μελών που δεν πρόλαβαν να εμβολιαστούν με αυτόν τον τρόπο.

Όπως είναι γνωστό τα υπόλοιπα και περισσότερα μέλη μας εμβολιάστηκαν στα εμβολιαστικά κέντρα του Νοσοκομείου Βόλου και του Κ.Υ. Αργαλαστής αλλά και της Λάρισας τις επόμενες ημέρες κατόπιν ραντεβού που έκλεισαν σε αυτά, μαζί με τους ηλικιωμένους κατοίκους της περιοχής μας.

Η τελευταία πράξη της ανοργανωσιάς του εμβολιασμού των 60 τελευταίων ελευθεροεπαγγελματιών ιατρών που εμβολιάστηκαν στο Νοσοκομείο Βόλου, χωρίς να καταγραφούν ηλεκτρονικά στο σύστημα εμβολιασμού, και συνολικά των 2.000 ατόμων σε όλη την χώρα έληξε προ 3ημέρου, όταν επιτέλους άνοιξε η ηλεκτρονική πλατφόρμα των εμβολιασμών για την καταγραφή των 41 από αυτούς και με αυτόν τον τρόπο τους δόθηκε η δυνατότητα να λάβουν την επαναληπτική δόση εγκαίρως. Οι υπόλοιποι 19 έλαβαν την αναμνηστική δόση χωρίς να έχουν ακόμη εγγραφεί στο σύστημα μετά από άδεια που δόθηκε στο Νοσοκομείο Βόλου να τους εμβολιάσει προκειμένου να μην παρεκκλίνει το εμβολιαστικό τους πρόγραμμα. Μάλιστα για να ολοκληρωθεί έγκαιρα ο εμβολιασμός αυτής της ομάδας των μελών μας και για να πραγματοποιηθεί το αυτονόητο ασκήθηκαν πιέσεις από πολλές πλευρές μεταξύ των οποίων και από τους δύο βουλευτές μέλη μας (Επιστολή Προέδρου 30/1/2021). 
  
 Το χρονικό αυτό το κατέγραψα ως υποχρέωσή μου προκειμένου να ενημερωθούν όλα τα μέλη μας λεπτομερώς για την σειρά των γεγονότων και απευθύνεται ιδιαίτερα στα μέλη μας που υπό το καθεστώς οργής και αγανάκτησης άσκησαν έντονη, εύκολη άστοχη και άδικη κριτική προς τον Ι.Σ.Μ. και κάποιοι προσωπικά σε εμένα. Επιθυμώ να γνωρίζουν ότι προτίμησα να ξεκινήσουν οι εμβολιασμοί των μελών μας έστω και με αυτόν τον τρόπο, αφού μέχρι εκείνη την στιγμή δεν υπήρχε άλλο σχέδιο, ενώ θα μπορούσα κάλλιστα να μην συναινέσω σε αυτό το πρόγραμμα εμβολιασμού. Το τελικό αποτέλεσμα και το «κέρδος» από αυτήν την διαδικασία είναι να ολοκληρώσουν τον εμβολιασμό τους 80 από τα 380 περίπου μέλη μας ελευθεροεπαγγελματίες που συνολικά δήλωσαν επιθυμία να εμβολιαστούν, ενώ σε άλλες περιοχές που δεν αναλήφθηκαν αυτές οι ριψοκίνδυνες, όπως αποδείχθηκαν, πρωτοβουλίες ακόμη δεν έχουν εμβολιαστεί πολλοί συνάδελφοί μας, εξ αιτίας του απαράδεκτου προγράμματος εμβολιασμού του υπουργείου Υγείας και της Πολιτικής Προστασίας.
 
Γνωρίζω ότι υπήρξαν δυσαρέσκειες από μέλη μας για το θέμα της προτεραιότητας. Την ευθύνη της κατάρτισης του καταλόγου για τα πρώτα 60 μέλη μας με προτεραιότητα ανάλογα της ειδικότητας και της ηλικίας τους την αναλαμβάνω προσωπικά, διότι έπρεπε γρήγορα και άμεσα να ληφθούν αποφάσεις, λόγω της πίεσης των γεγονότων. Πρέπει να γίνει όμως κατανοητό ότι δυστυχώς δεν υπήρχε δυνατότητα να εμβολιαστούν όλα τα μέλη μας άμεσα με τον τρόπο που μας προτάθηκε. Εάν εφάρμοζαν όμως την πρόταση του Π.Ι.Σ. και των Ιατρικών Συλλόγων που σύστηνε τον εμβολιασμό όλων των ελευθεροεπαγγελματιών ιατρών στα εμβολιαστικά κέντρα των Νοσοκομείων, εντός τριών ημερών θα είχαν εμβολιαστεί όλα τα μέλη μας χωρίς καμία ταλαιπωρία. Προφανώς δημιουργήθηκαν δυσαρέσκειες από την τελική εξέλιξη, οι οποίες δεν θα υπήρχαν εάν συνεχιζόταν ομαλά έστω και αυτό το πρόγραμμα εμβολιασμού με λίγα άτομα κάθε ημέρα όπως ήταν η αρχική διαβεβαίωση εκ μέρους του Νοσοκομείου Βόλου. Η κλήση της ομάδας των μελών μας από το Νοσοκομείο Βόλου έγινε από τους υπευθύνους του εμβολιαστικού κέντρου του Νοσοκομείου το απόγευμα της Παρασκευής 15 Ιανουαρίου προσπαθώντας να εξυπηρετήσουν μέλη μας και προκειμένου να μην χαθούν δόσεις εμβολίων που έληγαν, και πραγματοποιήθηκε υπό καθεστώς πίεσης και αιφνιδιασμού από τα γεγονότα. Μετά από αυτά είναι σαφές, όπως προανέφερα, ότι εάν υπήρχε σωστό εμβολιαστικό πρόγραμμα εκ μέρους του υπουργείου Υγείας σύμφωνα με τις προτάσεις του Π.Ι.Σ. και των Ιατρικών Συλλόγων δεν θα δημιουργούταν αυτή η απαράδεκτη διαδικασία εμβολιασμού των ελευθεροεπαγγελματιών ιατρών, που κατέληξε να είναι πρόγραμμα εμβολιασμού ταλαιπωρίας αυτών.  

Ολοκληρώνοντας επιθυμώ να εκφράσω την απογοήτευσή μου και για μερικές περιπτώσεις την αγανάκτησή μου για τα φαινόμενα επίθεσης που παρατηρηθήκαν από ορισμένα μέλη μας εναντίον συναδέλφων μας που προηγήθηκαν του εμβολιασμού, αλλά και σε εμένα προσωπικά.

Ελπίζω να έγινε κατανοητό από αυτά τα μέλη μας ότι το πρόβλημα δεν ήταν οι συνάδελφοι που προηγήθηκαν στον εμβολιασμό. Το πρόβλημα ήταν η έλλειψη από τους υπευθύνους του υπουργείου Υγείας ενός σοβαρού, ολοκληρωμένου και χωρίς παλινωδίες σχεδίου, που θα αποδείκνυε στην πράξη και τον σεβασμό τους στους ιατρούς ελευθεροεπαγγελματίες που παρέμειναν στις επάλξεις όλους αυτούς τους μήνες, κινδυνεύοντας και οι ίδιοι στην μάχη με αυτόν τον ύπουλο ιό.

Θεωρώ λοιπόν ότι είναι αδήριτη ανάγκη να αποδίδονται τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και θέλω να πιστεύω ότι αυτή η επιστολή μου θα βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση.
 

Ευθύμιος Γ. Τσάμης
Πρόεδρος Ι.Σ.Μ.